-αν- Αρχική Σελίδα

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

(ΜΕΡΟΣ ΙΒ) Το Αντάρτικο Πόλης ως Αντιπολιτευτικός Λόγος (ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ Ε.Π.Α. ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΤΟΥ 1984)


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4ο

ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ Ε.Π.Α. ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΤΟΥ 1984

     Η Επαναστατική Οργάνωση 17 ΝΟΕΜΒΡΗ στην προκήρυξή της, για την εκτέλεση του Νίκου Μομφεράτου στις 21-2-1985 κάνει μια ''αποκάλυψη'' που κανείς απ΄ τους ''έγκυρους'' αναλυτές δεν έκανε τον κόπο να ψάξει, είτε επειδή αγνοούσαν την ιστορία, είτε επειδή έπρεπε να ''θαφτεί''. Αλλά ας δούμε ποια είναι αυτή η ''αποκάλυψη'', όπως τη κατέγραψε η Ε.Ο 17Ν στην πέμπτη παράγραφο της προκήρυξής της:

''...Επέτρεψε (το ΠΑ.ΣΟ.Κ) οι ομάδες πρακτόρων- φονιάδων της CIA με εγκληματική προϊστορία απ΄ το Βιετνάμ μέχρι το Σαλβαδόρ ν΄ αλωνίζουν την Αθήνα με θωρακισμένα αυτοκίνητα μ΄ Ελληνικούς αριθμούς για να βρουν την 17Ν. Να υποκαθιστούν έτσι την Ελληνική Αστυνομία να δρουν ανεξέλεγκτα, να κάνουν έρευνες σε σπίτια, να κάνουν συλλήψεις όπως αυτή του περασμένου Μάρτη του δήθεν Άραβα τρομοκράτη, όχι μόνο χωρίς να ειδοποιούν τις Ελληνικές αρχές αλλά έχοντας επιπλέον μαζί τους και κάτω απ΄ τις διαταγές τους, Έλληνες πράκτορες της Κ.Υ.Π. και της αστυνομίας, σαν να είναι η Ελλάδα αποικία των Η.Π.Α. Πλήρης καταπάτηση της κυριαρχίας του κράτους στο Ελληνικό έδαφος, πλήρης εξευτελισμός, πλήρης δουλικότητα. Αυτή είναι η Εθνική Ανεξαρτησία, το Έξω οι Αμερικάνοι. Κι ακόμα πιο πέρα έφτασε στο σημείο να καλύψει το ξεβράκωμά του, κοροϊδεύοντας τα λαό. έσω του τύπου, ότι δήθεν απέλασε τον αρχηγό της CIA, ενώ στην πραγματικότητα αυτός έφυγε για λίγο, απλά επειδή μετά την επιχείρηση σύλληψης του Άραβα ''τρομοκράτη'' είχε ''καεί'' και ξαναγύρισε στην Αθήνα για να συνεχίσει ανενόχλητος το έργο της καθοδήγησης των επαγγελματιών πρακτόρων- φονιάδων της CIA...''

     Θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε στη συνέχεια ένα ρεπορτάζ της αγγλόφωνης επιθεώρησης
THE STRATEMIST.
Η επιθεώρηση αυτή εκδίδεται στην Μαδρίτη με χρηματοδότηση από ΝΑΤΟικά κονδύλια. Το ακροδεξιό αυτό έντυπο κυκλοφορεί στην Ευρώπη, μόνο σε συνδρομητές, και οι αναγνώστες του είνια ΝΑΤΟικά στελέχη και πράκτορες των Αμερικανών μυστικών υπηρεσιών, Αμερικάνοι και αλλοδαποί.
Το ρεπορτάζ, που αμέσως παραθέτω, ήταν το πρώτο θέμα της επιθεώρησης στο τεύχος του Ιούλη 1984, με τίτλο:
                            ΕΙΔΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ. ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΩΝ Η.Π.Α. 
                                      Ο ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΥΡΣΟΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΣΒΗΝΕΙ 
     ''Την πρώτη βδομάδα του μήνα Μάη του 1984 οι ειδικές μονάδες επιχειρήσεων των Η.Π.Α., πέρασαν απ΄ την Αθήνα χωρίς θόρυβο, και διέλυσαν μια νέα πανίσχυρη διεθνή τρομοκρατική ομάδα, προτού ακόμα οργανωθεί κατάλληλα. Η ομάδα είχε συσταθεί από Παλαιστίνιους και άλλους Άραβες, βετεράνους της τέχνης της τρομοκρατίας, σε συνεργασία με την Υπηρεσία Πληροφοριών της Συρίας και μ΄ ένα τμήμα της Ιρακινής Ασφάλειας και με την βοήθεια των Βουλγαρικών, Ανατολικογερμανικών και Τσεχοσλοβακικών Μυστικών Υπηρεσιών.
                                       Η επιχείρηση έγινε προληπτικά. 
     Ο υποστράτηγος WESLEY H. RICE, Διευθυντής της Κοινής Υπηρεσίας Ειδικών Επιχειρήσεων στο Πεντάγωνο, πληροφορήθηκε ότι το δίκτυο με έδρα την Αθήνα δεν είχε τεθεί εκτός μάχης και ήταν η πιο επικίνδυνη τρομοκρατική απειλή για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του LOS ANGELES. 
     M' αυτή τη δράση, οι Αμερικάνοι έδειξαν πως ήταν έτοιμοι να καταστρατηγήσουν τον συγκεκαλυμμένο πόλεμο εναντίον των τρομοκρατών ακόμη και σε βάρος της κυριαρχίας φιλικού τους κράτους, όταν το κράτος αυτό κλείνει τα μάτια του στην παρουσία τη τρομοκρατίας. 
     Τον Ιανουάριο του 1984 η CIA και μετά η MOSSAD πήραν τις πρώτες πληροφορίες για μια νέα σημαντική τρομοκρατική οργάνωση που το αρχηγείο της το είχε στην Αθήνα. Αλλά αν και τα τμήματα της Ελληνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (K.Y.Π.) γνώριζαν ότι αυτή προγραμμάτιζε να χτυπήσει στρατιωτικούς Δυτικών Χωρών στη χώρα, η κυβέρνηση Παπανδρέου δίσταζε να κινηθεί.
     Το ένα χέρι στο φρένο, πίστευαν οι Αμερικάνοι, ήταν από ένα διακριτικό αξιωματούχο του γραφείου του Πρωθυπουργού, που ονομάζεται Γιώργος Κίσσονος, ενός άνδρα με μεγάλη ισχύ. Αυτός διευθύνει την ιδιαίτερη ομάδα πληροφοριών του Σοσιαλιστικού Κόμματος, του Πρωθυπουργού, για τον οποίο η CIA πίστευε ότι ήταν η πίσω πόρτα του Παπανδρέου με το σοβιετικό μπλοκ, τους άραβες τρομοκράτες αρχηγούς και τις διεθνείς τρομοκρατικές ομάδες που δρουν στις αραβικές χώρες. 
     Στις 10 Απρίλη μια ομάδα της νέας τρομοκρατικής οργάνωσης, σκότωσε τον πλοίαρχο Γεώργιο Τσάντες του Αμερικανικού Ναυτικού και μετά από λίγες ημέρες τον KENETH WHITTY έναν επίσημο του Βρετανικού Συμβουλίου, και οι δύο ήταν αντιτρομοκρατικοί πράκτορες που δρούσαν στην Ελληνική πρωτεύουσα κάτω από διπλωματική κάλυψη. 
     Αποφασισμένες οι Η.Π.Α. να μη δώσουν χρόνο στη νέα οργάνωση να απλώσει τα φτερά της, πήραν μια απόφαση κορυφής να χτυπήσουν χωρίς να περιμένουν την επέμβαση των Ελλήνων. 
     Κατά την πρώτη εβδομάδα του Μαϊου μια μικρή μονάδα, απ΄ την εκλεκτή των Ειδικών Επιχειρησιακών Δυνάμεων των Η.Π.Α., αποβιβάστηκε στην Αθήνα, φτάνοντας χωριστά από αέρα και θάλασσα. 
     Στις 10 Μαϊου στις 04.30 το πρωί, 15 περίπου αμερικάνοι κομάντος σύγκλιναν σε διαμέρισμα μια πολυκατοικίας πάνω από εμπορικό κέντρο, στο κέντρο της Αθήνας. Παρουσιάστηκαν σα μεταφορείς εμπορευμάτων για τα καταστήματα μέσα σε δυο φορτηγά αυτοκίνητα. Μια ομάδα ακινητοποίησε τον θυρωρό που είχε τοποθετηθεί να φυλάει την είσοδο και έφθασαν στο διαμέρισμα με το ασανσέρ. Η άλλη ομάδα ανέβηκε σ΄ έναν ψηλότερο όροφο και την ώρα που η πρώτη ομάδα τοποθετούσε εκρηκτικό μηχανισμό στη μεταλλική πόρτα, κατέβηκε στο μπαλκόνι έξω απ΄ το διαμέρισμα. 
     Μέσα υπήρχαν τρεις τρομοκράτες οι δύο , ένας Σύριος και ένας Μαροκινός, επυροβόλησαν κατά των παρείσακτων, και αυτοί τους σκότωσαν. Ο τρίτος, ένας Παλαιστίνιος με διαβατήριο Ιορδανίας, που το όνομά του είναι FUAD KURAD, παραδόθηκε και συνελήφθηκε με την Εγγλέζα φίλη του. 
     Ταυτοχρόνως, μια τρίτη ομάδα των Η.Π.Α., εισέβαλλε σε μια βίλα πλησίον του αεροδρομίου της Αθήνας, και συνέλαβε 10 τρομοκράτες και με στρατιωτικό αεροπλάνο τους έστειλε στην Δυτική Γερμανία για να τους ανακρίνουν στις αμερικάνικες βάσεις που είναι εκεί, ενώ η βίλα ήταν το επιχειρησιακό κέντρο της οργάνωσης,το διαμέρισμα ήταν το αρχηγείο της κι επομένως ο πυρήνας. 
     Με βάση έναν κατάλογο που βρέθηκε εκεί, ένα ευρύ δίκτυο κυρίως από αραβικούς και παλαιστινιακούς πυρήνες που περίμεναν οδηγίες στις Η.Π.Α., τη Βρετανία, Ελβετία και Δ. Γερμανία ισοπεδώθηκε εκείνο το βράδυ και 27 ακόμη τρομοκράτες που κοιμούνταν συνελήφθησαν αθόρυβα.
     Από το διαμέρισμα προέκυψαν κι άλλες πολύτιμες πληροφορίες ότι η νέα οργάνωση βασιζόταν σε οργανώσεις επιμελητείας και κανάλια εφοδιασμού που είχαν συσταθεί για τη Δυτική Ευρώπη και Μέση Ανατολή από τη Συριακή Υπηρεσία ΠΛηροφοριών και τα δίκτυα του ABU NIDAL και του CARLOS.
     Στο διαμέρισμα υπήρχαν 10 βαλίτσες με μυστικές κρύπτες απομονωμένες από τα ραντάρ στο αεροδρόμιο και τους ανιχνευτές σκύλους. Μια ποσότητα αυτομάτων όπλων, κυρίως πολωνικών και τσεχοσλοβάκικων με σιγαστήρες, χειροβομβίδες, πλαστά διαβατήρια αμερικάνικα, βρετανικά, γαλλικά, αιγυπτιακά, κουβετιανά, μαροκινά και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, πανίσχυρα όργανα επικοινωνίας (τα πιο εκλεπτυσμένα που βρέθηκαν ποτέ σε τρομοκράτες), συνδέοντας την βάση των Αθηνών μ΄ όλα τα μέρη της Μέσης Ανατολής και της Ευρώπης και εφοδιασμένα μ΄ ένα ειδικό μηχανισμό αντιπαρακολούθησης....
     ...Η λεία αυτής της μπάζας ήταν το λεπτεμερές σχέδιο των επιχειρήσεων του δικτύου αυτού με τις παρακάτω ημερομηνίες..."
     Σ΄ αυτό το σημείο, στο άρθρο, ακολουθούν διάφοροι στόχοι, ημερομηνίες και περιοχές όπου θα γίνουν τα χτυπήματα τη οργάνωσης των Αράβων και συνεχίζει:
     '''Οταν έμαθε για την αμερικανική επέμβαση στην Αθήνα, ο Ανδρέας Παπανδρέου απείλησε με θυμό να διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις με τις Η.Π.Α. και να δημιουργήσει διεθνές σκάνδαλο. Όταν ηρέμησε λίγο, διέταξε τον αρχηγό του σταθμού της CIA στην Ελλάδα να εγκαταλείψει τη χώρα. Λίγες μέρες αργότερα επαναφέρθηκε στη θέση του αθόρυβα, αφού οι Η.Π.Α. απείλησαν ν΄ αποκαλύψουν στον κόσμο ότι η Αθήνα είχε εξελιχθεί σε τρομοκρατικό καταφύγιο, σε αντικατάσταση της Βηρυτού, σαν ευνοούμενη παγκόσμια βάση του σοβιετικού μπλοκ και των ομάδων που πατρονάρονταν απ΄ την Συρία. 
     Οι Αμερικάνοι, που ΄χαν διαλύσει την πιο επικίνδυνη οργάνωση της Αθήνας, αισθάνονταν πιο άνετα σε σχέση με την απειλή για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
     Ο λιβυκός κίνδυνος έχει μετριαστεί αφού ο Καντάφι έχει ν΄ ασχοληθεί με την εκκαθάριση της αντιπολίτευσης στο εσωτερικό κι εξωτερικό. 
     Ο Χομεϊνί έχει πράγματι δημιουργήσει μεγάλους πυρήνες του Αλλάχ στην Αμερική, αλλά αυτοί εμποδίστηκαν απ΄ τις δυσκολίες επιμελητείας. Ωστόσο, όσο αυτοί φανερώνονται τόσο περισσότερο οι δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων εκτίθενται σε κινδύνους νομικών θεμάτων μέσα κι έξω απ΄ το κογκρέσο...''
     Το άρθρο έχει άλλες τέσσερις, μικρές, παραγράφους που αναφέρονται στην αντιτρομοκρατική πολιτική που θ΄ ακολουθήσουν οι Ε.Π.Α. μετά την επανεκλογή του Ρέηγκαν.
     Αν αυτό το άρθρο λέει αλήθειες, μας δίνει πολύτιμες πληροφορίες αλλά δημιουργεί και ερωτηματικά. Αφήνω έξω ότι έχει σχέση με την ξεφτίλα της κυβέρνηση και κάνω την εξής ερώτηση σε σχέση με την ''τρομοκρατία''.
     Το άρθρο αναφέρει, ότι ο Τσάντες εκτελέστηκε απ΄ την Αραβική ''τρομοκρατική'' οργάνωση. Μα η 17 ΝΟΕΜΒΡΗ δεν είχε αναλάβει την ευθύνη για την εκτέλεση; Μήπως κάνει λάθος ο αρθρογράφος; Ή η 17Ν είναι ''μέρος'' μιας διεθνούς Οργάνωσης; Μήπως όμως, η 17Ν απλώς χρησιμοποίησε, για εκπαιδευτικούς ή άλλους λόγους, τα μέλη της αραβικής οργάνωσης; Ή σ΄ ένδειξη διεθνιστικής αλληλεγγύης προσπάθησε η 17Ν να θολώσει τα νερά με την ανάληψη της ενέργειας; Μήπως όμως ο αρθρογράφος δεν ξέρει τι του γίνεται;
     Βέβαια στο άρθρο της ΝΑΤΟικής επιθεώρησης υπάρχουν και ανακρίβειες όπως στο ότι τοποθετεί στις 10 Απρίλη, την εκτέλεση του Τσάντες κι όχι στις 15 Νομέβρη όπως είναι το σωστό.
Μου είναι λίγο δύσκολο να πιστέψω ότι ο ή οι συντάκτες του κειμένου δεν ήξεραν την πραγματική ημερομηνία της εκτέλεσης. Εδώ ήξεραν τ΄ όνομα ενός ειδικού συμβούλου του Πρωθυπουργού που τ΄ όνομά του ήταν σχεδόν άγνωστο.
Ή έγινε λάθος εκ παραδρομής ή ...Μήπως αυτή είναι η πραγματική ημερομηνία εκτέλεσης του Τσάντες; Αν είναι έτσι τότε ποιός είναι ο πραγματικός ρόλος της 17Ν; Αν είναι γνήσια μήπως το ''δίκτυο'' πληροφοριών της δεν είναι και τόσο καλά οργανωμένο; Ή πραγματικά είναι ερασιτέχνες που κάποιες υπηρεσίες τους εκμεταλλεύονται.
     Συνεχίζω την αναφορά μου σ΄ αυτό, το μέχρι σήμερα, άγνωστο περιστατικό με το ρεπορτάζ των εφημερίδων εκείνης της εποχής γι΄ αυτό το θέμα.
Την 1-3-1985, αρκετούς μήνες μετά την δημοσίευση του άρθρου στο STRAGETIST και πολύ περισσότερους μήνες απ΄ την δημοσίευση της προκήρυξης της 17 ΝΟΕΜΒΡΗ, το ΠΟΝΤΙΚΙ, σε έρευνά του για το αντάρτικο πόλης, επιβεβαιώνει έμμεσα την επέμβαση και την θέληση της Κυβέρνησης να κρατηθεί μυστική. Έγραφε χαρακτηριστικά: ''...H αστυνομία μετά το έγκλημα στο Κολωνάκι, πιστεύει ότι η προκήρυξη της 17Ν έχει- τούτη τη φορά-
μ ε γ α λ ύ τ ε ρ ο   ε ν δ ι α φ έ ρ ο ν,  γιατί κάποια στοιχεία που αναφέρονται σ΄ αυτήν μαρτυρούν γνώση πραγμάτων που και 'φρέσκα' είναι και λίγοι ήξεραν''. Και πάμε λίγους μήνες πιο πριν.
Στις 10 Μάη 1984 το ΠΟΝΤΙΚΙ αποκαλύπτει ότι πριν το Πάσχα του ίδιου χρόνου είχε έρθει ο υπαρχηγός της CIA, MC MAON, ο οποίος είχε έντονη συζήτηση με τον υπουργό Δημόσιας Τάξης, Σκουλαρίκη.
Γράφει συγκεκριμένα: ''Φαίνεται ότι κάτι   σ ο β α ρ ό  ανάγκασε τους Αμερικάνους να στείλουν τον τύπο στην Αθήνα, κάτι  π ο λ ύ   σ ο β α ρ ό  που σχετίζεται μ΄αυτή την ιστορία. Το βέβαια είναι ότι ο αμερικάνος είχε μια ... πολύ έντονη συζήτηση με τον Σκουλαρίκη, καθώς του έβαλε τις φωνές για την αδυναμία των Ελληνικών αρχών να βρουν τους δράστες των ανεξιχνιάστων δολοφονιών (Γουέλς και Τσάντες) και της τελευταίας κατά Τσαντ απόπειρας, και να συνεργαστούν εποικοδομητικά με τους  ε ι δ ι κ ο ύ ς  που έστειλαν οι Η.Π.Α.
Ο Σκουλαρίκης αντέδρασε με τον ίδιο τρόπο γιατί από ένα σημείο και πέρα θεώρησε υπερβολικό να διαμαρτύρονται οι Αμερικάνοι για... έλλειψη συνεργασίας, όταν αυτοί κρατάνε μυστικές και τις πιο 'ασήματες' αποστολές τους...''
Μια βδομάδα αργότερα, στις 18-5-1984, πάλι το ΠΟΝΤΙΚΙ αποκαλύπτει ότι ''...η Κυβέρνηση απέλασε τον υποσταθμάρχη της CIA στην Αθήνα, γιατί  έ φ τ α σ ε   σ τ ο   σ η μ ε ί ο  να κάνει και ... έ ρ ε υ ν α  σε κάποιο σπίτι Έλληνα, που ο Αμερικανός υποσταθμάρχης της CIA θεώρησε ...ύποπτο''.

     Τελειώνοντας με αυτό το κεφάλαιο θέλω να παραθέσω μερικά απ΄ τα λόγια του Γιώργου Καράμπελα, απ΄ το βιβλίο του ''ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΠΟΛΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 1974-1985'',  όπου και δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το άρθρο της ΝΑΤΟικής επιθεώρησης ''THE STRAGETIST'':

''...Έγινε ή δεν έγινε επέμβαση των κομάντος στην Αθήνα; Δεν είμαι ηλίθιος να πιστέψω ότι οι Αμερικάνοι μέσα από ένα έντυπο που κυκλοφορούν για 'ειδικούς λόγους' θα έδιναν με λεπτομέρειες την καταδρομή τους στο κέντρο της Αθήνας. Μου είναι άλλωστε αδιάφορο αν χρησιμοποιήθηκε φορτηγό αυτοκίνητο μεταφοράς εμπορευμάτων ή τεθωρακισμένο όχημα της αμερικανικής βάσης. Για ΄κείνο όμως που ομολογώ ότι δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία και υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία, είναι ότι   
η  ε π ι δ ρ ο μ ή   έ γ ι ν ε   κ α ι   μ ά λ ι σ τ α   ε ν  γ ν ώ σ η   κ ά π ο ι ω ν  Ε λ λ ή ν ω ν 
  α ξ ι ω μ α τ ι κ ώ ν...
Τόσα χρόνια, δεκαετίες ολόκληρες, οι Έλληνες πολιτικοί ηγέτες, απ΄ την ακροδεξιά μέχρι την ακροαριστερά μας έχουν σπάσει τ΄ αρχίδια με τα κηρύγματά τους και τις βαρύγδουπες δηλώσεις τους, ότι θα πατάξουν τον οποιονδήποτε τολμήσει ν΄ αμφισβητήσει την Εθνική Ανεξαρτησία των Ελλήνων. 
Να λοιπόν, αξιότιμε αρχηγέ κι εμπνευστή της Αλλαγής, Ανδρέα Παπανδρέου, που οι Αμερικάνοι κομάντος ήλθαν και απήλθαν στην Αθήνα εξευτελίζοντας κάθε έννοια Εθνικής Ανεξαρτησίας. Κι αντί να δώσεις την εντολή να τους κώψουν τον κώλο, περιορίστηκες στην απέλαση ενός πράκτορα της CIA, που- τι κοροϊδία- εθεάθη πρόσφατα να σουλατσάρει πάλι στα παλιά λημέρια. Κι αυτή, την απέλαση έπρεπε να την μάθαιναν όσο το δυνατόν λιγότεροι, Έλληνες. Γιατί αν την μάθαιναν πολλοί, τότε θα μάθαιναν και πως οι φονιάδες του Ρήγκαν μας βάλαν κωλοδάχτυλο χωρίς ν΄ ακουστεί καν ένα αχ. Φόβος και τρόμος λοιπόν. Υποταγή και υποκλίσεις για να μην χαλάσουν η διπλωματία και οι σχέσεις με τα κοράκια των Η.Π.Α. Τολμήστε, λοιπόν κύριοι εραστές της εξουσίας ν' αποκαλύψετε ολόκληρη την αλήθεια για όλα αυτά τα γεγονότα.
Ποτέ δεν περνάει ο καιρός για τέτοιες αλήθειες.
Εκτός αν με τη σιωπή σας υποδηλώνετε την ικανοποίησή σας για το δημόσιο βιασμό της χώρας από μια άλλη χώρα. Αν ναι, τουλάχιστον αφήστε τους ανθρώπους της 17 ΝΟΕΜΒΡΗ να ξεπαστρέψουν κάθε είδους καθίκι των ξένων συμφερόντων που κυκλοφορεί στον τόπο''.


                                                          ΕΠΙΛΟΓΟΣ  
     Στις 26-2-1992 έγινε η τελευταία, μέχρι την ώρα που γράφω αυτές τις αράδες επίθεση Οργάνωσης Ένοπλης Πάλης. (πάνε 20 χρόνια που την έγραψα...πώς περνάν τα χρόνια :( )
Τηλεχειριζόμενη βόμβα ''χτύπησε'' κλούβα των ΜΑΤ στις 06.30 στο Θησείο. (Για πρώτη φορά στα 18 χρόνια Ελληνικού Αντάρτικου Πόλης έχουμε τραυματισμό και μάλιστα σοβαρό αθώου πολίτη).
Στην αρχή οι αρχές θεώρησαν την Ε.Ο 17Ν ως υπεύθυνη. Όμως με 9σέλιδη προκήρυξη που έστειλαν την επόμενη μέρα στο ΕΘΝΟΣ, ο Ε.Λ.Α. και η 1η ΜΑΗ αναλάμβαναν την ευθύνη.
Η ''μεγάλη'' είδηση της προκήρυξης ήταν ότι οι δυο οργανώσεις ''συγχωνεύτηκαν''. Μάλιστα το νέο λογότυπο τους είναι Ε.Λ.Α. μέσα σε κόκκινο αστέρι, δηλαδή η ονομασία της ''παλιάς'' οργάνωσης και το αστέρι της ''νεότερης'' που δεν χρησιμοποιούσε ο Ε.Λ.Α. παλαιότερα.
     Αυτή η ''συγχώνευση'' σε συνδυασμό με την ομοιότητα των βομβιστών με τους εκτελεστές της ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ, σύμφωνα με τις μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων και σύγκρισης σκίτσων, οδήγησε τις αρχές, στην βεβαιότητα ότι τα νήματα της ''τρομοκρατίας'' τα κινεί ο ένας και αυτός εγκέφαλος.
Μάλιστα ορισμένοι πιο ''προχωρημένοι'' συνδέουν τους 'Ελληνες Αντάρτες Πόλεων με την Διεθνή Ένοπλη Πάλη.
Μα και οι δυο περιπτώσεις είναι λογικές και φυσικές εξελίξεις.
     Μετά από 18, σχεδόν, χρόνια ένοπλης δράσης είναι φυσικό να έχουν βρεθεί δίαυλοι επικοινωνίας και αλληλοβοήθειας, ακόμα και συνεργασίας των Οργανώσεων. Όσο για τις σχέσεις με το Διεθνές Αντάρτικο Πόλης δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ορισμένοι το θεωρούν ως κακό και ως επέμβαση ξένης δύναμης στα εσωτερικά μας. Δηλαδή, μόνο η Ευρώπη έχει ανάγκη ενοποίησης; Κι αν είναι αυτή επέμβαση στα εσωτερικά μας τότε τι είναι η στρατιωτική επιδρομή των Ε.Π.Α. στην Ελλάδα, όπως την περιέγραψα σε προηγούμενο κεφάλαιο.
Στο κάτω κάτω οι Αντάρτες Πόλης, σ' όλα τα πλάτη και μήκη της γης έχουν σαν σκοπό τους, την ανατροπή του Καπιταλιστικού καθεστώτος, δικτατορίας ή αστικής δημοκρατίας, την δημιουργία ένοπλου λαού που θ΄ αυτοδιαχειρίζεται τις τύχες του και την, σε τελική φάση, πτώση των συνόρων.
     Στην Ελλάδα, οι Οργανώσεις Πάλης, και πρώτα απ΄ όλες η Ε.Ο 17 Ν, είναι πολύ καλά οργανωμένες με άψογη εκπαίδευση των μελών της. Αυτά σε συνδυασμό με την ανικανότητα των διωκτικών αρχών οδηγούν στην ''μη σύλληψη''- όπως λέμε ''μη πόλεμος''- κανενός μέλους, καμιάς οργάνωσης.
     Εκτός από δυο νεκρούς, οι αρχές δεν έχουν τίποτ΄ άλλο στα χέρια τους. (σ.σ, Μιλάμε πάντα για τα μέχρι πριν 20 χρόνια δεδομένα μιας και ήδη έχει γίνει η δίκη του Ε.Λ.Α και η σύλληψη των μελών της Ε.Ο 17Ν και οι καταδικαστικές αποφάσεις για τα περισσότερα απ΄τα μέλη της)
     Ο Χρήστος Κασίμης, ο πρώτος νεκρός, δολοφονήθηκε στην ενέργεια του Ε.Λ.Α. στην AEG το 1977, από τους αστυνομικούς Πλέσσα και Στεργίου. Η σύγκρουση των κομάντος του Ε.Λ.Α. με τους αστυνομικούς έγινε κατά τύχη, ή όπως λέει η 17Ν από ''κακή οργάνωση της όλης επιχείρησης''.
     Ο Χρήστος Τσουτσουβής, ο δεύτερος νεκρός, δολοφονήθηκε, μετά από παρακολούθηση αρκετών ημερών, στην γνωστή σε όλους συμπλοκή του Γκύζη, το 1986. Τις πληροφορίες για τον Τσουσουβή τις είχε δώσει ο, πασίγνωστος σήμερα χαφιές πέντε κρατικών υπηρεσιών, Ντάνος Κρυστάλλης. Αλλά οι πληροφορίες που μπορούσε να δώσει ήταν μέχρι εκεί.- Πολλοί θεωρούν ότι ο χαφιές είχε ''ακουμπήσει'' κάποιες πληροφορίες.-
     Η οργάνωση που θεωρητικά άνηκε ο Τσουτσουβής, υποτίθεται ότι ήταν διασπασμένη απ΄ τον Ε.Λ.Α. ομάδα. Αυτό το βεβαιώνει η Ασφάλεια. Το κατά πόσο μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστη... είναι στην διακριτική ευχέρεια του καθένα από μας.
     Τον Μιχάλη Πρέκα δεν τον ''έβαλα'' στους δολοφονημένους Αντάρτες Πόλης. Γιατί αν για τον Τσουτσουβή οι πιθανότητες είναι 50-50 να ήταν ή να μην ήταν μέλος κάποιας, μικρής ή μεγάλης οργάνωσης, για τον Μιχάλη τον Πρέκα ήταν και είναι 100% σίγουρο ότι δεν είχε καμιά απολύτως σχέση.
Το παλληκάρι ήταν ποινικός κρατούμενος και μέσα στην φυλακή γνώρισε πολιτικούς κρατούμενους. Η ευαισθησία του σε κοινωνικά και πολιτικά θέματα τον οδήγησε, μετά την αποφυλάκιση του να διατηρεί σχέσεις με τους πολιτικούς συγκρατούμενούς του που είχαν εν τω μεταξύ στελεχώσει την ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ. Δηλαδή τους Γιάννη Μπουκετσίδη, Μάκη Μπουκουβάλα, Ροζίνα Μπέργκνερ, Βαγγελιώ Βογιατζή (ήταν συμβία του από καιρό πριν), Μάνια Μπαρσέφσκι, Σπύρο Κογιάννη και πολλούς άλλους ''συνήθεις υπόπτους''. Γνωστός ποινικός ο ένας, γνωστοί Αναρχικοί, διαφόρων τάσεων, οι άλλοι...πως να το κάνουμε, δημιουργούν ''εκρηκτικό μηχανισμό''. Κάπως πρέπει να συνδεθούν αυτά. Και ο Πρέκας, μόνο νεκρός δεν θα δημιουργήσει πρόβλημα σ΄ αυτόν τον συσχετισμό.
Στο κάτω κάτω λείπει κι ένας ''εγκέφαλος'' για να παρουσιαστεί στο κοινό.
Ακόμα και σήμερα, πέντε χρόνια μετά την δολοφονία του (1987) και την μερική αθώωση των ''συνεργατών'' του Σμυρναίου και Μαρίνου, πλανάται το ερώτημα σ' ορισμένους ανεγκέφαλους: ''Λες να είχε δίκιο η ασφάλεια και να ΄ναι τρομοκράτες;'' Βέβαια η κιτρινοφυλλάδα ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ και τους δυο αλλά και άλλους για διαφορετικές περιπτώσεις τρομοκράτες τους ανέβαζε, τρομοκράτες τους κατέβαζε και οργιζόταν σε κάθε ολική ή μερική αθώωση των παιδιών της ΚΙΝΗΣΗΣ.
Αλλά και δίκιο να ΄χει η ασφάλεια με προκάτ, δίκες με συλλήψεις και ξυλοδαρμούς αφισοκολλητών (αλήθεια γιατί δεν έχουν ''τσιμπήσει'' κανέναν αφισοκολλητή από κόμμα;) με τρομονόμους, αλλά ακόμα και με συλλήψεις κι εξάρθρωση όλων των οργανώσεων η λεγόμενη, απ΄ τους φορείς της αστικής δημοκρατίας, ''τρομοκρατία'' δεν πρόκειται να εξαλειφθεί.
Γιατί πουθενά στον κόσμο δεν ήταν η γεννησιουργός αιτία της κρατικής τρομοκρατίας, μ΄ όλες τις μορφές της, αλλά το αντίθετο και γι΄ αυτό όσο και το κράτος παραμένει ένα απέραντο νεκροταφείο, όπου θυσιάζονται, πεθαίνουν και θάβονται οι λαϊκές διεκδικήσεις, όσο το κράτος παραμένει ένας μηχανισμός βίας, καταστολής, καταπάτησης δικαιώματων του πολίτη, όσο η πολιτεία εφαρμόζει νόμους τιμωρίας, τόσο θα υπάρχουν Οργανώσεις Ένοπλης Πάλης.
Κι αν κάποτε ''διαλυθούν'' οι σημερινές, αργά ή γρήγορα θα δημιουργηθούν νέες. Και θα συνεχίζεται αυτό μέχρι να καταργηθεί κάθε είδους εξουσίας.
Ο κύκλος της Ε.Ο 17Ν έκλεισε στα τέλη του Ιούνη του 2002 με τον σοβαρό τραυματισμό του Σάββα Ξηρού, μέλους της Οργάνωσης, από πρόωρη έκρηξη βόμβας στα χέρια του, στον Πειραιά, με αποτέλεσμα το ντόμινο συλλήψεων των μελών ή κατά κάποιους, μερικών μελών της Οργάνωσης. Η πολύμηνη δίκη ξεκίνησε το 2003 ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου κακουργημάτων.
Οι ποινές που αποδόθηκαν είναι οι εξής :


  • Αλέξανδρος Γιωτόπουλος:
    • Πρωτόδικη απόφαση: 21 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή (ηθικός αυτουργός) σε 19 δολοφονίες, ληστείες, εκρήξεις, συμμετοχή στη 17Ν.
    • Εφετειακή απόφαση: 17 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για ηθική αυτουργία σε 17 δολοφονίες, εκρήξεις, ληστείες και συμμετοχή στη 17Ν
  • Δημήτρης Κουφοντίνας:
    • Πρωτόδικη απόφαση: 13 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 11 δολοφονίες, ληστείες, εκρήξεις και συμμετοχή στη 17Ν.
    • Εφετειακή απόφαση: 11 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 11 δολοφονίες, εκρήξεις, ληστείες και συμμετοχή στη 17Ν.
  • Χριστόδουλος Ξηρός:
    • Πρωτόδικη απόφαση: 10 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 8 δολοφονίες, ληστείες, εκρήξεις και συμμετοχή στη 17Ν.
    • Εφετειακή απόφαση: 6 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 6 δολοφονίες, εκρήξεις, ληστείες και συμμετοχή στην οργάνωση.
  • Σάββας Ξηρός:
    • εκρήξεις και συμμετοχή στη 17Ν.
    • Εφετειακή απόφαση: 5 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 5 δολοφονίες, ληστείες, εκρήξεις και συΠρωτόδικη απόφαση: 6 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 5 δολοφονίες, ληστείες, εκμμετοχή στην οργάνωση.
  • Βασίλης Τζωρτζάτος:
    • Πρωτόδικη απόφαση: 3 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 5 δολοφονίες, εκρήξεις ληστείες και συμμετοχή σε 4 δολοφονίες, εκρήξεις, ληστείες και συμμετοχή στην οργάνωση.
    • Εφετειακή απόφαση:4 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 4 δολοφονίες, ληστείες, εκρήξεις και συμμετοχή στην οργάνωση.
  • Βασίλης Ξηρός:
    • Πρωτόδικη απόφαση: 25 χρόνια κάθειρξη για συνέργεια σε ανθρωποκτονία, ληστείες, έκρηξη και συμμετοχή στην οργάνωση.
    • Εφετειακή απόφαση: 25 χρόνια κάθειρξη για απλή συνέργεια σε δολοφονία, συμμετοχή σε ληστείες, έκρηξη και συμμετοχή στην οργάνωση.
  • Ηρακλής Κωστάρης:
    • Πρωτόδικη απόφαση: 1 φορά ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή στη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη, ληστεία και συμμετοχή στην οργάνωση.
    • Εφετειακή απόφαση: 1 φορά ισόβια και 23 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή στη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη, ληστεία και συμμετοχή στην οργάνωση.
  • Θωμάς Σερίφης:
    • Πρωτόδικη απόφαση: 17 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή στην οργάνωση, σε ληστεία και έκρηξη με ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας.
    • Εφετειακή απόφαση: 8 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε μια ληστεία, αθώος για όλες τις άλλες πράξεις με το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας.
  • Κώστας Τέλιος:
    • Πρωτόδικη απόφαση: 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε δολοφονία, ληστεία, και έξρηξη με το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας.
    • Εφετειακή απόφαση: 22 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε δολοφονία και ληστεία, με το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας.
  • Κώστας Καρατσόλης:
    • Πρωτόδικη απόφαση: 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή στην οργάνωση, σε ληστεία και έκρηξη.
    • Εφετειακή απόφαση: 17 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή στην οργάνωση, σε ληστεία και έκρηξη.
  • Διονύσης Γεωργιάδης:
    • Πρωτόδικη απόφαση: 9 χρόνια για συμμετοχή σε ληστεία, έκρηξη και στην οργάνωση.
    • Εφετειακή απόφαση: 8 κάθειρξη για συμμετοχή στην οργάνωση, σε ληστεία και έκρηξη.
  • Πάτροκλος Τσελέντης:
    • Πρωτόδικη απόφαση: 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε υποθέσεις δολοφονίας και ληστεία, με το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας.
    • Εφετειακή απόφαση: 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε υποθέσεις δολοφονίας και σε ληστεία με το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας.
  • Σωτήρης Κονδύλης:
    • Πρωτόδικη απόφαση: 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε ληστεία και έκρηξη με το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας.
    • Εφετειακή απόφαση: 11 χρόνια και 3 μήνες κάθειρξη για συμμετοχή σε υπόθεση ληστείας και έκρηξη με το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας.
  • Νίκος Παπαναστασίου:
    • Πρωτόδικη απόφαση: 8 χρόνια για συμμετοχή στην οργάνωση.
    • Εφετειακή απόφαση: Παύει η ποινική του δίωξη λόγω παραγραφής.
  • Γιάννης Σερίφης:
    • Πρωτόδικη απόφαση: Αθώος, αλλά ασκήθηκε έφεση από τον εισαγγελέα.
  • Αγγελική Σωτηροπούλου:
    • Πρωτόδικη απόφαση: Αθώα, ασκήθηκε έφεση από τον εισαγγελέα.
    • Εφετειακή απόφαση: Κρίνεται αθώα.
  • Θεολόγος Ψαραδέλλης:
    • Πρωτόδικη απόφαση: Κρίνεται αθώος.
  • Ανέστης Παπαναστασίου:
    • Πρωτόδικη απόφαση: Κρίνεται αθώος.

Αντίθετα με την Ε.Ο 17Ν, ο Ε.Λ.Α δεν εξαρθρώθηκε αλλά το τέλος της δράσης του ήρθε από λήψη σαφούς πολιτικής απόφασης των μελών του τον Γενάρη του '95, αν θυμάμαι καλά. Απ΄το 2001 ο Ε.Λ.Α δεν συμπεριλαμβάνεται στις λίστες των ευρωπαικών και αμερικάνικων διωκτικών αρχών, ως ενεργή "τρομοκρατική οργάνωση". Το 2003 συλλαμβάνονται και παραπέμπονται σε δίκη οι Αγγελέτος Κανάς. Μιχάλης Κασσίμης, Κώστας Αγαπίου, Χρήστος Τσιγαρίδας, Ειρήνη Αθανασάκη και φυσικά ο μόνιμα διωκόμενος απ΄τους εγκεφάλους της κρατικής καταστολής, Γιάννης Σερίφης.
Πρωτόδικα είχαν καταδικαστεί σχεδόν όλοι  όμως στο εφετείο αθωώθηκαν όλοι με διαφορετικό σκεπτικό ο καθένας. Αντιγράφω από το blog  ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ :

Δίκη ΕΛΑ τέλος! Με αθώωση όλων των κατηγορούμενων, με διαφορετικό σκεπτικό για τον καθένα. Σχεδόν εφτά χρόνια μετά τη σύλληψη των Χρ. Τσιγαρίδα, Κ. Αγαπίου, Ειρ. Αθανασάκη και Αγγ. Κανά, το πενταμελές εφετείο κακουργημάτων απάλλαξε τους τρεις (ο Κ. Αγαπίου είχε στο μεταξύ πεθάνει), με μια απόφαση-παζλ, η οποία περιλαμβάνει αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία.
- Καταρχάς, υπάρχει ένα σκέλος ομόφωνης απόφασης, το οποίο αποδομεί εν μέρει τη ναζιστική αρχή της συλλογικής ευθύνης, στην οποία στηρίχτηκε η καταδίκη όλων των κατηγορούμενων στην πρώτη πρωτόδικη δίκη (στη δεύτερη, ως γνωστόν, απαλλάχτηκαν κατά πλειοψηφία, ο μεν Τσιγαρίδας διότι δεν προέκυψε τίοποτα που να τον συνδέει με τις ενέργειες, αν και υπήρξε μέλος του ΕΛΑ, οι δε Αγαπίου, Αθανασάκη, Κανάς διότι δεν αποδείχτηκε ότι υπήρξαν μέλη του ΕΛΑ). Το σκέλος που αποφασίστηκε ομόφωνα η αθώωση των κατηγορούμενων είναι αυτό της προμήθειας και κατοχής εκρηκτικών.
- Δεύτερο, υπάρχει ένα ακόμη σκέλος ομόφωνης αθώωσης, με το σκεπτικό ότι μια σειρά χώροι που "χτύπησε" ο ΕΛΑ, όπως το ΠΕΡΠΑ, το ΕΛΚΕΠΑ κ.ά., δεν μπορούν να θεωρηθούν εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας και επομένως τα αδικήματα έχουν παραγραφεί.
- Τρίτο, αποφασίστηκε κατά πλειοψηφία 3-2 ότι επίσης δε μπορούν να χαρακτηριστούν εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας κτίρια όπως υπηρεσίες υπουργείων, εφορίες, γραφεία ΙΚΑ κ.ά. και επομένως οι σχετικές κατηγορίες παραγράφηκαν. Η μειοψηφία των δύο δικαστών είχε τη γνώμη ότι οι εγκαταστάσεις αυτές είναι κοινής ωφέλειας. Με άλλα λόγια, η πλειοψηφία δεν δέχτηκε την ακραία κατασταλτική άποψη, ότι κάθε κρατικό κτίριο είναι εγκατάσταση κοινής ωφέλειας. Κοινής ωφέλειας είναι μόνο οι εγκαταστάσεις παραγωγής και διανομής αγαθών όπως το νερό και το ηλεκτρικό ρεύμα, εγκαταστάσεις που βέβαια ποτέ δεν θα έπληττε μια επαναστατική οργάνωση.
- Τέλος, οι μεν εκρήξεις θεωρήθηκαν ένα αδίκημα (έκρηξη κατ' εξακολούθηση), όπως επίσης και οι απόπειρες ανθρωποκτονίας, αφού μία ενέργεια έγινε π.χ. ενάντια σε αστυνομικά λεωφορεία.
Για τον καθένα από τους κατηγορούμενους το δικαστήριο αποφάσισε τα εξής:
Χρήστος Τσιγαρίδας: Δέχεται ομόφωνα τη δήλωσή του ότι υπήρξε μέλος του ΕΛΑ μέχρι το τέλος του 1989 και τον απαλλάσσει για κάθε πράξη από το 1990 και μετά. Για το διάστημα που ήταν μέλος, τον απαλλάσσει με πλειοψηφία 3-2 από την κατηγορία της απλής συνέργειας στις ενέργειες του ΕΛΑ. Κατά τη γνώμη της μειοψηφίας, έπρεπε να κηρυχτεί ένοχος απλής συνέργειας σε έκρηξη κατ' εξακολούθηση. Δηλαδή, η μειοψηφία δέχτηκε ότι η ιδιότητα του μέλους του ΕΛΑ, χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο, συνεπάγεται ενοχή απλής συνέργειας (προφανώς λόγω ψυχικής συνδρομής, όπως ήταν η πρωτόδικη καταδίκη) σε όλες τις ενέργειες της οργάνωσης, κατ' εφαρμογή της ναζιστικής αρχής της συλλογικής ευθύνης.
Αγγ. Κανάς: Αθώος με πλειοψηφία 3-2 για απλή συνέργεια σε όλες τις εκρήξεις μέχρι και το Δεκέμβρη του 1993 (η μειοψηφία, όπως και για τον Τσιγαρίδα, ζήτησε ενοχή για απλή συνέργεια σε έκρηξη κατ' εξακολούθηση, με το σκεπτικό της πρωτόδικης καταδίκης). Αθώος με πλειοψηφία 4-1 για τις εκρήξεις του 1994. Αθώος ομόφωνα για την έκρηξη στην ΑΣΟΕΕ (τελευταία ενέργεια του ΕΛΑ). Για ποιο λόγο; Προφανώς, διότι -όπως είχαν προτείνει οι εισαγγελείς- είχε ξενοικιάσει το διαμέρισμα της οδού Πάτμου, που βαφτίστηκε γιάφκα και θεωρήθηκε απόδειξη υλικής συνδρομής στους άγνωστους δράστες! Αθώος ομόφωνα για ορισμένες απόπειρες ανθρωποκτονίας, αλλά με διαφοροποίηση στο σκεπτικό: 3 δικαστές έμειναν σταθεροί στην άποψη ότι δεν προέκυψαν ενοχοποιητικά στοιχεία σε βάρος του, ενώ 2 είχαν την άποψη ότι δεν είχε δόλο. Αθώος με πλειοψηφία 3-2 για τις απόπειρες ανθρωποκτονίας κατά την έκρηξη εναντίον κλούβας των ΜΑΤ στο Θησείο και με πλειοψηφία 4-1 για την ανθρωποκτονία Βέλιου και απόπειρες ανθρωποκτονίας των επιβαινόντων στο αστυνομικό λεωφορείο που "χτυπήθηκε" στον Περισσό (η μειοψηφία ζήτησε να κηρυχτεί ένοχος ως απλός συνεργός, όπως στην πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση).
Ειρήνη Αθανασάκη: Ομόφωνα αθώα, με διαφοροποίηση όμως στο σκεπτικό. Τρεις δικαστές έκριναν ότι δεν προέκυψε απολύτως τίποτα σε βάρος της (αν και δεν έγινε καθαρό, φαίνεται να επαναλαμβάνεται το αθωωτικό σκεπτικό της πλειοψηφίας του δεύτερου πρωτοβάθμιου δικαστήριου), ενώ δύο έκριναν ότι ναι μεν υπήρξε μέλος του ΕΛΑ, όμως δεν προέκυψαν στοιχεία σε βάρος της για το διάστημα 1987-1995.
Καταβλήθηκε, δηλαδή, προσπάθεια να κρατηθούν κάποιες ισορροπίες. Και καταδικαστική απόφαση να μην υπάρξει και να σωθεί -εν μέρει έστω- η κατασκευή των Χρυσοχοΐδη-Διώτη-Σύρου-Νασιάκου. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στην πλειοψηφία των δικαστών αξιοπρέπεια και εντιμότητα. Αρνήθηκαν να γίνουν τυφλά όργανα της "αντιτρομοκρατίας", ενεργώντας σαν μέλη έκτακτου στρατοδικείου, μολονότι δεν αμφισβήτησαν το πλαίσιο της έκτακτης νομοθεσίας εντός του οποίου κλήθηκαν να δικάσουν.
Δικαίωση
Η απόφαση αυτή αποτελεί πάνω απ' όλα δικαίωση του Χρήστου Τσιγαρίδα και του αγώνα που έδωσε με επαναστατική αξιοπρέπεια και περηφάνια. Αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη για τη συμμετοχή του στον ΕΛΑ, ο Τσιγαρίδας έδωσε το δεύτερο ισχυρό χτύπημα (το πρώτο το είχε δώσει εμφανιζόμενος ο Δημήτρης Κουφοντίνας) στην τρομοϋστερία και στην προσπάθεια απαξίωσης των οργανώσεων που άσκησαν ένοπλη επαναστατική βία. Μέσα και έξω από το δικαστήριο, ο Τσιγαρίδας έδωσε έναν αγώνα, όχι τόσο για να διεκδικήσει την αθώωσή του, όσο για να νομιμοποιήσει κοινωνικά και πολιτικά τον αγώνα του σύγχρονου αντάρτικου πόλης.
Ηθικά και πολιτικά ο Τσιγαρίδας ήταν ήδη νικητής. Με την αθωωτική απόφαση νίκησε και στο πεδίο της πάλης με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Με τις παρεμβάσεις του κατέδειξε την αναξιοπιστία της Κυριακίδου και έκανε φύλλο και φτερό την κατηγορία. Γι' αυτό και στην εισαγγελική καταδικαστική πρόταση θεωρήθηκε ως στοιχείο συμμετοχής του στην "ηγετική ομάδα του ΕΛΑ" το γεγονός ότι "ύψωσε ομπρέλα προστασίας πάνω από τους συγκατηγορούμενούς του, υπερασπιζόμενος περισσότερο την αθωότητα αυτών παρά τη δική του". "Από την αρχή αυτών των δικών ο κ. Τσιγαρίδας φωνάζει ότι οι συγκατηγορούμενοί του είναι αθώοι", του απένειμε σε κάποια στιγμή της δίκης τα εύσημα ο Δ. Τσοβόλας, συνήγορος της Αθανασάκη.
Ο Χρ. Τσιγαρίδας με την επαναστατική του στάση απέδειξε, ότι στο χρηματιστήριο της ζωής και του αγώνα αξία έχουν εκείνοι που ξέρουν με συνέπεια να υπερασπίζονται τις επιλογές τους και τον αγώνα για την αλλαγή της κοινωνίας, μεταλαμπαδεύοντας το επαναστατικό πνεύμα στις επόμενες γενιές. Στο πορόσωπό του, έννοιες όπως "στράτευση", "πολιτική ευθύνη", "συνέπεια", "επαναστατική τιμή και αξιοπρέπεια" απέκτησαν και πάλι τη σημασία που τους έδωσαν χιλιάδες κομμουνιστές και επαναστάτες, γυναίκες και άνδρες, στο διάβα της Ιστορίας. 


Η παύση της δράσης των δύο μεγαλυτέρων Οργανώσεων Λαικής Βίας δεν σημαίνει ότι το καθεστώς έχει "τελειώσει" με το Αντάρτικο Πόλης. Οργανώσεις όπως ο Επαναστατικός Αγώνας, η Σέχτα Επαναστατών, η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς κι άλλες οργανώσεις, με διαφορετικό ιδεολογικό υπόβαθρο, από επαναστατικό κομμουνιστικό ως Αναρχικό, έχουν κάνει την εμφάνισή τους και είτε αυτοδιαλύθηκαν είτε είναι σε προσωρινή αδράνεια είτε έπεσαν στα χέρια των καθεστωτικών διωκτικών αρχών. Αλλά ακόμα κι αν όλοι, οι γνωστοί στις αρχές, επαναστάτες πέσουν στα χέρια του καθεστώτος, είναι βέβαιο ότι όσο παραμένει ανάλγητο  και ακραία φασιστικό (φαντάζομαι ότι δεν υπάρχει ούτε ένας σώφρων άνθρωπος που να πιστεύει ότι το πολίτευμα στον ελλαδικό χώρο είναι δημοκρατία, έστω και αστικού τύπου), όπως αυτό που βιώνουμε στις μέρες μας, οργανωμένες ή αυθόρμητες ομάδες αντίστασης, θα γεννιούνται διαρκώς. Κι αν κάποια στιγμή ο Λαός ξυπνήσει, προσπεράσει τα φοβικά του σύνδρομα και καταφέρει να ριζοσπαστικοποιηθεί αντί ν' αλληθωρίζει στους υπηρέτες του συστήματος, τους νεοναζί δολοφόνους, όχι μόνο θα ανατρέψει τους δυνάστες του, δεν θα τους αντικαταστήσει με άλλους και δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης οι Οργανώσεις Αντάρτικου Πόλης.


Στο ηχητικό που ακολουθεί, ο Δημήτρης Κουφοντίνας στην "απολογία" του στο ειδικό δικαστήριο που τον οδήγησε το καθεστώς μετά την παράδοσή του. Το κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ



Παιδί, το περιβόλι που θα κληρονομήσεις, 
όπως το βρεις κι όπως το δεις να μη το παρατήσεις. 
Σκάψε το ακόμα πιο βαθιά και φράξε το πιο στέρεα, 
και πλούτησε τη χλώρη του και πλάτυνε τη γη του, 
κι ακλάδευτο όπου μπλέκεται να το βεργολογήσεις,

και να του φέρνεις το νερό το αγνό της βρυσομάνας - 
κι αν αγαπάς τ' ανθρώπινα κι όσα άρρωστα δεν είναι, 
ρίξε αγιασμό και ξόρκισε τα ξωτικά, να φύγουν, 
και τη ζωντάνια σπείρε του μ' όσα γερά, δροσάτα. 
Γίνε οργοτόμος, φυτευτής, διαφεντευτής.
Κι αν είναι
κι έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι,
κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δένδρα 
για τίποτ' άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, 
μη φοβηθείς το χαλασμό. Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα, 
ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόψ' το, 
και χτίσε κάστρο απάνου του και ταμπουρώσου μέσα,
για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, 
π' όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για να 'ρθει, 
κι όλο συντρίμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων. 
Φτάνει μια ιδέα να σ' το πει, μια ιδέα να σ' το προστάξει,
κορόνα ιδέα, ιδέα σπαθί που θα είν' απάνου απ' όλα.
Κωστής Παλαμάς



                                                               ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
-Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ Ε.Ο 17Ν ΚΑΙ ΤΟΥ Ε.Λ.Α.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΗΛ. ΧΑΛΑΖΙΑΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΒΑΣΔΕΚΗΣ

-ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΠΟΛΗΣ 1974-1985
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΜΠΕΛΑΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΡΟΠΤΡΟ

-ΟΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ
ΤΖΕΗΜΣ ΤΖΟΛ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ

-ΜΠΑΚΟΥΝΙΝ
(Πρόσωπα/ Ιδέες)
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΠΛΕΘΡΟΝ

-Η ΑΝΑΡΧΙΑ
Π. ΚΡΟΠΟΤΚΙΝ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΝΕΟΣ ΠΑΛΜΟΣ

-ΤΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΗΜΕΡΑ
-ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΚΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗΣ
-ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΤΖΑΝΦΡΑΝΚΟ ΣΑΓΓΟΥΙΝΕΤΤΙ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΥΨΙΛΟΝ/ ΒΙΒΛΙΑ

-ΑΥΘΕΝΤΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΑΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ
ΕΡΙΧ ΦΡΟΜ
-Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΣΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
ΑΛΜΠΕΡ ΚΑΜΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: MΠOYKOYMANHΣ

-ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ. Η ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
(Γκεβάρα, Σαρτρ, Μαρκούζε, Φάνον, Μπλακ Πάουερ, Λαινγκ)
Μετάφραση: Ν. ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΣ
Επιμέλεια: MΩΡΙΣ ΚΡΑΝΣΤΟΝ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΑΡΣΕΝΙΔΗΣ

-ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΤΕΜΠΕΛΙΑ
ΠΩΛ ΛΑΦΑΡΓΚ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ

-Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΝΝΗ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΛΙΟΥ
-Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ
-17Ν Ο ΗΓΕΤΗΣ
-Η ΠΑΓΙΔΑ
ΔΗΜΟΣ ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ

Ακόμα χρησιμοποιήθηκαν οι εφημερίδες: (1975-1991)
EΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ- ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (+) ΕΨΙΛΟΝ- ΑΥΓΗ- ΤΑ ΝΕΑ
ΕΘΝΟΣ- ΑΥΡΙΑΝΗ- ΕΠΙΚΑΙΡΑ
ΠΟΝΤΙΚΙ- ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ- ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ.
 Τα περιοδικά: (1982-1991)
ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ- ΕΝΑ- ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ- ΣΧΟΛΙΑΣΤΗΣ- ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ.

Και η ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

ΜΕΡΟΣ Α
ΜΕΡΟΣ Β
ΜΕΡΟΣ Γ
ΜΕΡΟΣ Δ
ΜΕΡΟΣ Ε
ΜΕΡΟΣ ΣΤ
ΜΕΡΟΣ Ζ
ΜΕΡΟΣ Η
ΜΕΡΟΣ Θ
ΜΕΡΟΣ Ι
ΜΕΡΟΣ ΙΑ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου