-αν- Αρχική Σελίδα

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ «ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ» ΠΟΥ ΟΛΑ ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ...

…το κλείσιμο της ΕΡΤ σα γεγονός δε μας ξαφνιάζει, μιας και είναι η συνέχεια της πρακτικής

 του κράτους και του καπιταλιστικού συστήματος εν μέσω της πλασματικής κρίσης που 

στόχο έχει την αποδυνάμωση και την εξαθλίωση των από τα κάτω, ώστε να επιτευχθεί η 

συσσώρευση του πλούτου στα χέρια του κεφαλαίου (θα ακολουθήσει χωρίς κανέναν 

ενδοιασμό η ιδιωτικοποίηση της υγείας, της εκπαίδευσης, της ΔΕΗ και της ύδρευσης κλπ). 

Σίγουρα όμως μας θορυβεί το χουντικού τύπου διάταγμα για το κλείσιμο της ΕΡΤ, που μας 

αποκαλύπτει για ακόμη μια φορά το πραγματικό πρόσωπο της εξουσίας που 

αδιαμφισβήτητα εξυπηρετείται από τις δημοκρατικές και φιλελεύθερες δομές. Το γεγονός 

αυτό όμως δεν μας φοβίζει. Αντιθέτως μας κάνει να συνειδητοποιούμε τη θέση και τη 

στάση μας στον πόλεμο που συνεχώς οξύνεται.

Σ αυτό το σημείο πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι σε καμία περίπτωση δε μας αφορά το 


πολιτικό και κομματικό παιχνίδι εξουσίας που εξελίσσεται εντός κι εκτός του κοινοβουλίου, 

διότι θεωρούμε πως είναι αναξιοπρεπές, παθητικό κι αναποτελεσματικό να αναθέτουμε την 

τύχη των ζωών μας σε επαγγελματίες πολιτικούς και συνδικαλιστές που απλά εξυπηρετούν 

τα συμφέροντά τους -κάτι που λίγο πολύ αποδεικνύεται σε όλο το ρου της σύγχρονης 

ιστορίας.

Επιλέξαμε λοιπόν να ασχοληθούμε με το συγκεκριμένο θέμα γιατί ο 105fm είναι μέσο 


μετάδοσης ιδεών, πληροφοριών και πολιτισμού όπως και η ΕΡΤ κατά κάποιον τρόπο. Η 

σημαντική και ποιοτική διαφορά όμως είναι ότι κάθε αυτοοργανωμένο μέσο, (όπως και ο 

105fm) λειτουργεί αυτοοργανωμένα, αντιιεραρχικά και αδιαμεσολάβητα με οριζόντια δομή 

και τη συνέλευση του ως εργαλείο λήψης αποφάσεων. Οπότε σαφώς δε θα μπορούσαμε να 

παραλείψουμε την κριτική μας τόσο στην ΕΡΤ (πριν κλείσει) όσο και στα υπόλοιπα 

καθεστωτικά ΜΜΕ που συνεχίζουν το έργο παραπληροφόρησης της κοινωνίας. Πρακτικές 

τους η απόκρυψη και η διαστρέβλωση γεγονότων καθώς και η εκθείαση ενός τρόπου ζωής 

ποτισμένου με καταναλωτισμό που προάγει τον ατομικισμό και την παθητικότητα. Με λίγα 

λόγια σκοπός τους είναι η αδράνεια των ανθρώπων απέναντι σε συμβάντα που 

προσβάλλουν την αξιοπρέπεια της ζωής, καταστέλλοντας την αντίδραση, την αντίσταση, 

τη συνείδηση και την επαναστατικότητα αυτών που αν πραγματικά θελήσουν θα φέρουν

 τα πάνω κάτω. Έτσι και η ΕΡΤ, τουλάχιστον στο κομμάτι της ενημέρωσης, δεν ξέφευγε 

από τον κανόνα, απλούστατα γιατί ήταν φερέφωνο του κράτους. Ενός κράτους που 

ξεπουλάει γη, επιστρατεύει απεργούς, καταστέλλει αγώνες, απαγάγει πολίτες, φυλακίζει 

αγωνιστές και δολοφονεί.

Κάπως έτσι συμπεραίνουμε ότι η ΕΡΤ, όπως επίσης και κάθε άλλη υπηρεσία που 

θεσμοθετήθηκε από το κράτος, δεν υπήρξε ποτέ πραγματικά δημόσιο αγαθό. Θεωρούμε 

σχιζοφρενικό να ορίζεται κάτι ως δημόσιο αγαθό όταν δεν είναι άμεσα στα χέρια της 

κοινωνίας αλλά του κρατικού μηχανισμού που επιβάλλει φόρους για να ενισχύσει την 

κρατική προπαγάνδα που αναπαράγει τον ίδιο το ρόλο του. Ίσως για πρώτη φορά 

υποψιαζόμαστε την ευκαιρία της μετατροπής της ΕΡΤ σε ένα πραγματικό δημόσιο αγαθό 

υπό την διαχείριση τουλάχιστον των απολυμένων εργαζομένων της, προφανώς σε 

οριζόντια δομή.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο τρόπος λειτουργίας της ΕΡΤ ήταν ιεραρχικός, βασισμένος σε 


πελατειακές σχέσεις και το εργατικό της δυναμικό αποτελούνταν από κακοπληρωμένους 

μεροκαματιάρηδες (συμβασιούχους, εξωτερικούς συνεργάτες κλπ) μέχρι καλοβολεμένα 

μεγαλοστελέχη (αρχισυντάκτες, συμβούλους και “μεγαλοδημοσιογράφους”) τα οποία 

εξυπηρετούσαν όχι μόνο τα συμφέροντά τους, αλλά κι αυτά των αφεντικών τους.

Υπό αυτές τις συνθήκες, φυσικά και δε μπορεί ποτέ η ενημέρωση και η πληροφορία να 


ευνοεί το αγωνιζόμενο κομμάτι της κοινωνίας παρά μόνο να το καταστέλλει.

Στο παρόν τώρα. Δεν είμαστε σε θέση να υποδείξουμε τη μορφή αγώνα που θα πρέπει να 


ακολουθηθεί. Σαφώς και είναι αξιοπρεπές να δίνει κάποιος αγώνα για την επαναπρόσληψή

 του γιατί έχει να κάνει με τον βιοπορισμό. Ωστόσο από την πλευρά μας καλούμε τους 

εργαζομένους της ΕΡΤ να αυτοδιαχειριστούν το μέσο, αδιαμεσολάβητα, για την 

αντικρατική προπαγάνδα και την ουσιαστική πληροφόρηση με απώτερο σκοπό την 

αυτοοργάνωση της κοινωνίας και την ελευθερία.


105fm-To ελεύθερο και αυτοοργανωμένο ραδιόφωνο Μυτιλήνης


Αναδημοσίευση από : 105fm.org

ΙΑΤΡΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Για τον κρατούμενο απεργό πείνας κ. Σακκά Κωνσταντίνο

«ΙΑΤΡΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Για τον κρατούμενο απεργό πείνας κ. Σακκά Κωνσταντίνο, 29 ετών

25/06/2013

Παρακολούθησα την πορεία της υγείας του κ. Σακκά από την έναρξη της απεργίας πείνας 


έως σήμερα. Αρχικά με πρόσκληση δική του και της οικογενείας του τον εξέτασα ενόσω 

εκρατείο στις φυλακές Κορυδαλλού, αλλά και κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του στο Α' 

Παθολογικό τμήμα του Γ.Ν. Νικαίας, όπου εργάζομαι και όπου νοσηλεύεται φρουρούμενος 

από την 17η/6ου 2013


Διανύει σήμερα την 22α ημέρα απεργίας πείνας. Συνολικά έχει χάσει 10 Kgr σωματικού 


βάρους, που αντιστοιχεί στο 8,7% του αρχικού σωματικού του βάρους. Κατά το τελευταίο 

μεγάλο διάστημα εμφανίζει σημαντική αδυναμία και αίσθημα καταβολής, ενώ έχει συχνά 

παραπονεθεί για άτυπα ενοχλήματα στην περιοχή του θώρακα, πιθανόν εκ του πεπτικού 

(ιστορικό σχετικής επεμβάσεως σε παιδική ηλικία). Επιπλέον εμφανίζει ξηροφθαλμία και 

μικρού βαθμού ουλίτιδα, καθώς επίσης γαστρεντερική διαταραχή του τύπου της επίμονης 

δυσκοιλιότητας.

Αντικειμενικά διαπιστώνεται συστολικό φύσημα 2/6 στην προκάρδιο χώρα (η σχετική 


διερεύνηση δεν ανέδειξε παθολογικό αίτιο), καθώς επίσης η αναμενόμενη ως εκ της ασιτίας 

και κλινοστατισμού σχετική βραδυκαρδία. Κατά το τελευταίο δεκαήμερο διαπιστώθηκε 

συχνά ορθοστατική υπόταση και υπογλυκαιμίες. Από τις φυλακές ήδη εμφανίζει χαμηλή 

ουρία αίματος ως εκ της ασιτίας.

Σημειώνω ότι είναι η δεύτερη φορά που ο κ. Σακκάς υποβάλλει τον εαυτό του σε απεργία 


πείνας. Το γεγονός αυτό, προστιθέμενο στην παρέλευση των ημερών και στην σημαντική 

απώλεια βάρους, αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για την εξέλιξή του.

Με βάση την σχετική βιβλιογραφία, στην φάση στην οποία βρίσκεται και έχοντας ξεπεράσει 


το στάδιο της αρχικής χρησιμοποιήσεως του ηπατικού γλυκογόνου ως πηγή ενεργείας, ο 

οργανισμός χρησιμοποιεί ως πηγή ενεργείας κατά μείζονα λόγο το μυϊκό σύστημα. 


Τονίζεται ότι η διαδικασία αυτή, 1. αφορά τόσο τους σκελετικούς όσο και τους λείους μύες 

(μυοκάρδιο) και ενέχει κινδύνους για μόνιμη βλάβη οργάνων, ενώ έχουν αναφερθεί και 

αιφνίδιοι θάνατοι από καρδιακές αρρυιθμίες, 2. η εξέλιξη δεν είναι απαραίτητα γραμμική, 

αλλά μπορεί να είναι εκθετική, ειδικά αν ο απεργός πείνας σταματήσει να λαμβάνει υγρά και

 ηλεκτρολύτες.

Ολγα Κοσμοπούλου

Παθολόγος, επιμελήτρια Α ΕΣΥ


Μέλος ΕΓ ΟΕΝΓΕ».



Το Συμβούλιο Εφετών αποφάσισε, κατά παράβαση του 18μήνου (μέγιστο όριο προφυλάκισης για την ίδια υπόθεση) αλλά και του 30μήνου ( μέγιστο Συνταγματικό όριο  για διαδοχικές προφυλάκισεις, διαφορετικών υποθέσεων) να παραταθεί στο 36μηνο η προφυλάκιση του ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ Κώστα Σακκά. 


Αυτό που συμβαίνει στον Κωνσταντίνο Σακκά έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το άρθρο 6 παρ. 4 του Συντάγματος: «Nόμος ορίζει το ανώτατο όριο διάρκειας της προφυλάκισης, που δεν μπορεί να υπερβεί το ένα έτος στα κακουργήματα και τους έξι μήνες στα πλημμελήματα. Σε εντελώς εξαιρετικές περιπτώσεις τα ανώτατα αυτά όρια μπορούν να παραταθούν για έξι και τρεις μήνες, αντίστοιχα, με απόφαση του αρμόδιου δικαστικού συμβουλίου. Απαγορεύεται η υπέρβαση των ανώτατων ορίων της προφυλάκισης με τη διαδοχική επιβολή του μέτρου αυτού για επί μέρους πράξεις της ίδιας υπόθεσης.

Παραβιάζεται, επίσης, και το άρθρο 288 παρ. 2 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας: «Από την επιβολή της προσωρινής κράτησης έως την έκδοση οριστικής απόφασης δεν μπορεί να διαταχθεί νέα προσωρινή κράτηση του ίδιου κατηγορουμένου για άλλη πράξη για την οποία, με βάση τα στοιχεία της δικογραφίας, ήταν δυνατό να ασκηθεί ποινική δίωξη ή να απαγγελθεί κατηγορία, ταυτόχρονα με την ποινική δίωξη συνεπεία της οποίας επιβλήθηκε η προηγούμενη προσωρινή κράτηση ή μέσα σε εύλογο διάστημα από αυτήν. Κατ” εξαίρεση μπορεί να διαταχθεί νέα προσωρινή κράτηση για άλλη πράξη, αν η ποινική δίωξη γι” αυτήν δεν μπορούσε να ασκηθεί παρά μόνο στους τρεις τελευταίους μήνες πριν από την πάροδο του χρονικού ορίου της διάρκειας της προηγούμενης προσωρινής κράτησης ή την τυχόν απόλυση του κρατουμένου. Στην περίπτωση αυτή η νέα προσωρινή κράτηση δεν μπορεί να διαρκέσει περισσότερο από ένα έτος και δεν παρατείνεται».

Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

Η ΕΡΤ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ, ΑΛΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ.

ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΔΙΒΑΣΤΗΚΕ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΡΑ ΚΕΡΚΥΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ 

ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΟΜΑΔΑ CUMULONIMBUS



Η ΕΡΤ δεν ειναι η αρχή. Έχουν προηγηθεί πολλά για να φτάσουμε στην ΕΡΤ. 

Έχουν προηγηθεί τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και η επιχειρηση "Ξένιος Δίας" 

εις βάρος των μεταναστών. Έχει προηγηθεί η καταστολή του πολύμηνου 

απεργιακού αγώνα των εργατών της χαλυβουργίας. Έχουν προηγηθεί οι 

εμπρησμοί και οι εκκενώσεις καταλήψεων. Έχει προηγηθεί ο βασανισμός των 15 

αναρχικών αντιφασιστών στη Γ.Α.Δ.Α. Έχει προηγηθεί η καταστολή και η 

επιστράτευση των εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Έχει προηγηθεί η 

καταστολή και επιστράτευση των ναυτεργατών. Έχει προηγηθεί η θρασύτητα 

των μπάτσων που πλέον βασανίζουν απροκάλυπτα, όπως συνεβη στους 4 

αναρχικούς που απαλλοτρίωσαν τράπεζα στην Κοζάνη, των οποιων οι 

φωτογραφίες παραδώθηκαν στη δημοσιότητα επεξεργασμενες, ώστε να ειναι 

αναγνωρίσιμοι. Έχει προηγηθεί η προσπάθεια φίμωσης αυτοοργανωμένων φωνών

 αντιπληροφόρησης όπως το Ιντυμίντια, ο 98FM και το Ράδιο Ένταση. Έχουν 

προηγηθεί οι διώξεις και η λογοκρισια δημοσιογράφων, όπως αυτη του Βαξεβάνη, 

της Κασίμη και του Αρβανίτη. Έχει προηγηθεί η καταστολή και η προληπτική 

επιστράτευση των καθηγητών, πριν καν αυτοί απεργήσουν. Έχει προηγηθεί η 

μετατροπή ολόκληρης της περιοχής της Ιερισσού Χαλκιδικής σε εμπόλεμη ζωνη, 

με το στρατό κατοχής να μη δισταζει να εισβάλλει νύχτα σε σπίτια και να 

απαγάγει αγωνιστές, όπως και μαθητές από την αυλή του σχολείου τους. Έχει 

προηγηθεί η προκλητική και παντελώς παράνομη για το αστικο δικαιικό συστημα 

προφυλάκιση του Κώστα Σακκά, εξαιτίας της οποίας βρίσκεται σε απεργία πείνας 

από τις 4/6, καθώς παραμένει προφυλακισμένος χωρίς δίκη 30 ολόκληρους 

μήνες.

Έχουν προηγηθεί πολλά, μικρά και μεγάλα, τα οποία δεν χωρούν σε μία κόλα 


χαρτί. Αλλά αυτό που έχει προηγηθεί ουσιαστικά, είναι ο εκφασισμός όχι τόσο 

της κοινωνίας, όσο κατά κύριο λόγο του αστικού πολιτικού συστήματος.

Αντιμέτωποι με όσα συμβαίνουν βρισκονται όχι μόνο οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, 


αλλά ολόκληρη η κοινωνία. Απέναντι σε όλα αυτά, η σημερινή ΕΡΤ έρχεται να 

πάρει το ρόλο που της αρμόζει, το ρόλο που δυστυχώς δεν είχε πρωτύτερα. Γιατί

 η δεδομένη αλληλεγγύη μας στον αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ προυποθέτει 

την ειλικρίνειά μας. Προυποθέτει να πούμε ότι δυστυχώς μέχρι και το απόγευμα 

της Τρίτης το μεγαλυτερο κομματι όσων εργαζονταν στην ΕΡΤ, όπως και σε 

όλους τους δημόσιους οργανισμούς, ανεχόταν τα ρουσφέτια, τα σκάνδαλα, τον 

διορισμο παρασιτικων κομματικων στελεχών, φίλων και συγγενών. 

Υποτάσσονταν στους Λιάτσους, στα ΕΣΡ και στις κυβερνητικές παρεμβάσεις. 

Ανέχονταν την λογοκρισία, ή αυτολογοκρίνονταν προκειμένου να μη 

λογοκριθούν. Προυποθέτει να πούμε οτι η ΕΡΤ ήταν κρατική, και όχι δημόσια.

Γι΄αυτό το λόγο είναι τόσο όμορφη τώρα η ΕΡΤ. Γιατί τώρα λειτουργεί ως 


κατάληψη από τους εργαζόμενούς της. Γιατί τώρα δεν φοβάται -όχι όπως και όσο

 πριν. Γιατί τώρα αποκτά σχέση αλληλεπίδρασης με τον κόσμο. Γιατί επιτέλους 

χάνει την κρατική και αποκτά τη δημόσια μορφή που της αξίζει. Η ΕΡΤ πρέπει και 

μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί με τον τρόπο που το κανει και τώρα. Να τη 

διαχειρίζονται όσοι εργάζονται σε αυτήν, να απωλέσει τη μανία της νομιμότητας. 

Άλλωστε αυτοί που νομοθετούν την καθιστούν παράνομη όποτε θέλουν, όπως 

πολύ καλά κατάλαβε κι ο τελευταίος κάτοικος αυτής της χώρας. Το ίδιο έχει 

συμβεί άλλωστε σε κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι αυτής της κοινωνίας. Η παράνομη 

ΕΡΤ είναι η πιο δίκαιη, κοινωνική και δημόσια ΕΡΤ που μπορεί να υπάρχει. Μόνο 

αυτή η ΕΡΤ μπορεί να πάρει τον ταξικό χαρακτήρα που της αρμόζει.

Ταυτοχρόνως η ΕΡΤ, παρά τα όποια προβλήματα στη λειτουργία και στη λογική 


της, πρέπει να διατηρήσει τον όποιο επιμέρους θετικό προσανατολισμό είχε και 

προηγουμένως, τα στοιχεία που την έκαναν τόσο συμπαθή, αυτά που την έκαναν 

περισσότερο ή λιγότερο κομμάτι της ζωής του καθένα από εμάς. Ντοκιμαντέρ, 

οδοιπορικά, πολιτιστικές-πολιτισμικές εκπομπές της -παρά την όποια υποστήριξη 

της λογικής του θεάματος, αποτέλεσαν όαση μπροστά στο βούρκο της ιδιωτικής 

τηλεόρασης, της οποίας το πρόγραμμα διαμορφωνεται με βάση τη λογική ότι το 

υποταγμένο πνεύμα πρέπει να αρκείται σε εύπεπτες σαβούρες. Και αυτή τη λογική 

η ΕΡΤ δεν την υπηρέτησε, ή τουλάχιστον κάποιοι εργαζομενοί της αποτέλεσαν 

σοβαρούς θύλακες αντίστασης στην γενικευμένη προώθηση της πνευματικής 

νέκρωσης.

Σε αυτήν την ΕΡΤ και σε αυτούς τους ανθρώπους της εμείς είμαστε και θα 


συνεχίσουμε να είμαστε αλληλέγγυοι με όποιο τρόπο μπορούμε. Όχι από 

ανθρωπισμό ή κάποιο στείρο φιλοεργατισμό, αλλά γιατί τέτοιες μικροεκρήξεις 

μπορούν να οδηγήσουν, ή έστω να συμβάλλουν, στη μεγάλη κοινωνική έκρηξη. 

Γιατί θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε σε κάθε κοινωνικό ταξικό μέτωπο, ενάντια 

στο κράτος και το κεφάλαιο, μέχρι να δομήσουμε μία κοινωνία ισότητας, 

αλληλεγγύης και ελευθερίας.

Αναρχική Ομάδα Cumulonimbus


Αναδημοσίευση από : Αντιρρησιες Συνειδησης

Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013

Αλληλεγγύη στους εργαζόμενους της ΕΡΤ από τη CNT Ισπανίας

Αλληλεγγύη στους εργαζόμενους της ΕΡΤ από τη CNT Ισπανίας – Ενάντια στο λουκέτο της δημόσιας ελληνικής τηλεόρασης
  • Η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε απρόοπτα και μέσω νομοθετικού διατάγματος να βάλει λουκέτο στην ΕΡΤ, τη δημόσια κρατική ραδιοτηλεόραση της Ελλάδας, και πετάξει στο δρόμο τους 2.800 εργαζόμενούς της, ακολουθώντας τις εντολές της Τρόικας, που απαιτεί απολύσεις 2.000 δημοσίων υπαλλήλων φέτος και άλλων 15.000 του χρόνου.

Το συντηρητικό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας έλαβε μόνο του την απόφαση αυτή, χωρίς να υπολογίσει τους συνεταίρους της στην κυβερνητική συμμαχία. Αυτό είναι ένα ακόμα παράδειγμα που ξεσκεπάζει τον τρόπο λειτουργίας του θεατρικού παιχνιδιού που έχουν στήσει οι εκπρόσωποι της “δημοκρατίας”, απλές μαριονέτες που ελέγχονται από αυτούς που πραγματικά κινούν τα νήματα στην Ευρώπη: το ΔΝΤ και οι πολυεθνικές.
Το συνδικαλιστικό τμήμα της CNT στην RTVE (ισπανική δημόσια ραδιοτηλεόραση) θέλει να μεταφέρει την υποστήριξή και την αλληλεγγύη του στους συναδέλφους της ελληνικής δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Παρόλα τα κατευναστικά ψέματα των πολιτικών, εμείς ξέρουμε ότι η πρόθεση της ισπανικής κυβέρνησης είναι η ίδια με αυτή της ελληνικής: να διαλύσει ό,τι δημόσιο υπάρχει. Στον τομέα μας, έχουν πληγεί το Canal 9 και το Telemadrid, με το TV3 να βαδίζει επίσης σε τεντωμένο σκοινί. Στην RTVE, η εργασία μας γίνεται όλο και πιο επισφαλής, με μειώσεις μισθών και περικοπές στη συλλογική σύμβαση, και με απειλές απολύσεων. Έχουμε υποστεί επίσης τις συνέπειες της κάκιστης διαχείρισης των διευθυντικών στελεχών της, που προφασιζόμενοι την κρίση, έχουν εξαρθρώσει το μέσο θετωντάς το στην υπηρεσία των ιδιωτικών συμφερόντων.
Για αυτό, κατανοούμε και γνωρίζουμε τι βιώνουν αυτη την στιγμή οι συνάδελφοί μας στην Ελλάδα και τους ενθαρρύνουμε να μην υποχωρήσουν ούτε βήμα απο τον αγώνα τους για ένα δημόσιο μέσο επικοινωνίας, πλουραλιστικό, δημοκρατικό και στην υπηρεσία των πολιτών. Η ενημέρωση και ο δημόσιος χαρακτήρας της ραδιοτηλεόρασης είναι δικαιώμα του πολίτη και δεν πρέπει να εξυπηρετεί ούτε σκοτεινά οικονομικά συμφέροντα ούτε οργανισμούς που δεν αντιπροσωπεύουν τον λαό και δεν έχουν εκλεχθεί από αυτόν.
Συνδικαλιστικό τμήμα της αναρχοσυνδικαλιστικής οργάνωσης CNT στην RTVE

Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

Τι είναι (Α)ναρχία; (με απλά λόγια)

O Αναρχισμός είναι ένα ιδεολογικό, πολιτικό και κοινωνικό κίνημα. Ετυμολογικά προέρχεται από την ελληνική λέξη αρχή= εξουσία και το στερητικό α. Στην κυριολεξία αναρχία σημαίνει «χωρίς εξουσία».

Τι είναι με απλά λόγια η αναρχία;

Το αναρχικό σύστημα ιδεών όταν εφαρμόζεται σε μια κοινωνία, ονομάζεται αναρχία. Με τον όρo αυτό δε θέλουμε να αναφερθούμε σε καμιά συγκεκριμένη και λεπτομερή περιγραφή της “ιδανικής’’ κοινωνίας αλλά, απεναντίας, στα διάφορα στοιχεία που είναι κοινά σ΄ όλες τις ποικιλότροπες εκφάνσεις της αναρχικής “ουτοπίας’’, στις βασικές λειτουργίες και δομές της.

Μ΄αυτή την έννοια η αναρχία θεωρείται η κοινωνία όπου υφίσταται η πλήρης ε λ ε υ θ ε ρ ί α και ι σ ό τ η τ α. Γιατί, στην πραγματικότητα, η πρώτη είναι προϋπόθεση της δεύτερης.Δηλαδή, δεν μπορούν να υπάρξουν ελεύθερες σχέσεις παρά μόνο μεταξύ ίσων. Μ΄ άλλα λόγια, είναι η γενικευμένη εναλλακτική λύση ως προς τα ιεραρχικά πρότυπα της κοινωνίας.

Και τι θα γίνει αν αύριο ξημερώσει αναρχισμός;;

Οι επιβαλλόμενες και αυστηρά πυραμιδοειδείς δομές της ιεραρχικής κοινωνίας αντικαθίσταται με μια λειτουργική πολυπλοκότητα ελεύθερων ομαδικών, κοινοτήτων, κολεκτίβων και κοινοβίων που επιδέχονται πάντα τροποποιήσεις.

Ο καταναγκασμός του νόμου, αντικαθίσταται από την αμοιβαία συμφωνία, η εκμετάλλευση των εργαζομένων, αντικαθίσταται από την γενικευμένη αυτοδιεύθυνση, η ατομική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, αντικαθίσταται με την κοινή κατοχή (ως προς τις κοινωνικές μορφές παραγωγής) και την ατομική κατοχή (ως προς τις ατομικές μορφές παραγωγής).
Η συγκεντροποίηση της πολιτικής εξουσίας και του κράτους, αντικαθίσταται με την αποκέντρωση και την ομοσπονδιοποίηση, η αντιπροσώπευση, αντικαθίσταται με την άμεση δημοκρατία.
Ο καταμερισμός της εργασίας, αντικαθίσταται με την ενοποιητική δημιουργική ολοκλήρωση της εργασίας, είτε είναι αγροτική είτε βιομηχανική, είτε είναι χειρονακτική είτε πνευματική.
Η παθητικότητα των μαζών, ως υποταγμένων παραγωγών και εξαρτημένων καταναλωτών, αντικαθίσταται με τη δημιουργικότητα των κοινοτήτων και των ατόμων. Η κοινωνική ανισότητα, αντικαθίσταται με τη φυσική ποικιλομορφία μέσα σε ένα πλαίσιο απόλυτης ισότητας.
Η ηθική της υποταγής, της υπεκφυγής και του ψεύδους, αντικαθίσταται με την ηθική της ελευθερίας και της αλληλεγγύης. Η.καταπίεση και η εμπορευματοποίηση των.αισθήσεων, αντικαθίσταται με την όλο χαρά απελευθέρωση της ανθρώπινης φύσης.

Δηλαδή αναρχία δεν σημαίνει χάος και βία;;;

Όχι!
Για να παραπέμψουμε στον Π.Κροπότκιν, Αναρχισμός είναι «το χωρίς-κυβέρνηση σύστημα σοσιαλισμού» (Αναρχισμός, σελ.46). Με άλλα λόγια, «η κατάργηση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης ανθρώπου από άνθρωπο, δηλαδή η κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας (καπιταλισμός) και της κυβέρνησης.» (Ερρίκος Μαλατέστα, Προς τον Αναρχισμό, σελ. 75).

Ο Αναρχισμός, ως εκ τούτου, είναι η πολιτική θεωρία που επιδιώκει να δημιουργήσει μια κοινωνία που δεν θα έχει πολιτικές, οικονομικές ή κοινωνικές ιεραρχίες. Οι αναρχικοί υποστηρίζουν ότι η αναρχία, η απουσία εξουσιαστών, είναι μια βιώσιμη μορφή κοινωνικού συστήματος και έτσι εργάζονται για τη μεγιστοποίηση της ατομικής ελευθερίας και της κοινωνικής ισότητας. Βλέπουν τους στόχους της ελευθερίας και της ισότητας ως αμοιβαία αλληλοϋποστηριζόμενους. Με άλλα λόγια, στο διάσημο απόφθεγμα του Μπακούνιν:
«Είμαστε πεπεισμένοι ότι ελευθερία χωρίς Σοσιαλισμό σημαίνει ευνοιοκρατία και άδικία, και πως ο Σοσιαλισμός χωρίς ελευθερία είναι σκλαβιά και κτηνωδία» («Η Πολιτική Φιλοσοφία του Μπακούνιν, σελ. 269)

Η ιστορία των ανθρώπινων κοινωνιών αποδεικνύει την άποψη αυτή. Η ελευθερία χωρίς την ισότητα είναι ελευθερία μόνο για τους ισχυρούς, ενώ η ισότητα χωρίς την ελευθερία είναι αδύνατη και νομιμοποιεί τη σκλαβιά.

Τι θα πει δεν θα υπάρχουν αφεντικά;;

Ενώ υπάρχουν πολλές διαφορετικές μορφές αναρχισμού, υπήρξαν πάντοτε δύο κοινές θέσεις στον πυρήνα όλων τους –η εναντίωση στην κυβέρνηση και η εναντίωση στον καπιταλισμό. Όλοι οι αναρχικοί αντιλαμβάνονται το κέρδος, τον τόκο, το ενοίκιο ως τοκογλυφία (ως εκμετάλλευση) και έτσι εναντιώνονται σε αυτά και τις συνθήκες που τα δημιουργούν εξίσου με το να εναντιώνονται στην κυβέρνηση και το Κράτος.

Επομένως ο αναρχισμός είναι η πολιτική θεωρία που προκαλεί την δημιουργία της αναρχίας, μιας κοινωνίας βασισμένης στο απόφθεγμα «χωρίς άρχοντες (κυρίαρχους, ηγεμόνες). Για να το επιτύχει αυτό «από κοινού με όλους τους σοσιαλιστές, οι αναρχικοί θεωρούν ότι έχει περάσει πλέον η εποχή της ατομικής ιδιοκτησίας γης, κεφαλαίων, μηχανημάτων, ότι είναι καταδικασμένη να εξαφανιστεί και ότι όλα όσα είναι αναγκαίο να παράγονται πρέπει να και πρόκειται να γίνουν κοινή ιδιοκτησία της κοινωνίας και η διαχείρισή τους θα γίνεται από κοινού από τους παραγωγούς του πλούτου. Ακόμα υποστηρίζουν ότι το ιδανικό της πολιτικής οργάνωσης της κοινωνίας είναι μια κατάσταση στην οποία οι λειτουργίες της κυβέρνησης έχουν μειωθεί στο ελάχιστο…(και) πως ο τελικός στόχος της κοινωνίας είναι η μείωση των λειτουργιών της κυβέρνησης μέχρι του σημείου να εκμηδενιστούν – δηλαδή, μέχρι του σημείου να υπάρξει μια κοινωνία χωρίς κυβέρνηση, μέχρι την αναρχία. (Π.Κροπότκιν. Op. Cit., p. 46)

Ωστόσο, πρέπει να τονιστεί ότι ο αναρχισμός είναι κάτι περισσότερο από τα μέσα μιας ανάλυσης ή ένα όραμα μιας καλύτερης κοινωνίας. Η βάση του βρίσκεται, επίσης, στην πάλη, στην πάλη των καταπιεσμένων για την ελευθερία τους. Με άλλα λόγια, παρέχει τα μέσα επίτευξης ενός νέου συστήματος βασισμένου στις ανάγκες των ανθρώπων, όχι στην εξουσία, ένα σύστημα το οποίο βάζει τον πλανήτη πάνω από τα κέρδη.

Οι βασικές θέσεις του αναρχισμού:

1. Κατάργηση της ιδιωτικής ιδιοκτησίας στη γη, τις πρώτες ύλες και τα μέσα εργασίας:κανένας δεν θα εξασφαλίζει τα.μέσα επιβίωσης εκμεταλλευόμενος την εργασία των άλλων και όλοι, έχοντας εξασφαλίσει τα μέσα να παράγουν και να ζουν θα.είναι αληθινά.ανεξάρτητοι και σε θέση να συνενώνονται ελεύθερα για το κοινό συμφέρον τους και σύμφωνα με τις απόλυτα.προσωπικές συμπάθειές τους.

2. Κατάργηση της κυβέρνησης και κάθε εξουσίας, που φτιάχνει τους νόμους και τους επιβ άλλει στους άλλους: επομένως, κατάργηση των μοναρχιών, των δημοκρατιών, των.κοινοβουλίων, των.στρατών, των αστυνομιών, των δικαστικών εξουσιών και κάθε θεσμού που κατέχει. Τα μέσα καταναγκασμού.

3. Οργάνωση της κοινωνικής ζωής με βάση τις ελεύθερε ς ενώσεις και ομοσπονδίες των παραγωγών και των καταναλωτών, οι οποίες δημιουργούνται και τροποποιούνται σύμφωνα με τις επιθυμίες των μελών τους, βασίζονται στη γνώση και στην εμπειρία.και είναι απαλλαγμένες από κάθε καταναγκασμό που δεν απορρέει απ’τις φυσικές ανάγκες στις οποίες όλοι εκούσια υποτάσσονται εφόσον αποδέχονται τον αναπόφευκτο χαρακτήρα.τους.

4. Εξασφάλιση των μέσων επιβίωσης, ανάπτυξης και ευημερίας για. τα παιδιά και όλους όσους αδυνατούν να τα εξασφαλίσουν από μόνοι τους.

5. Πόλεμος ενάντια στις θρησκείες και σ’όλα τα ψέματα, ακόμη κι αν καλύπτονται με τον μανδύα της επιστήμης. Επιστημονική διαπαιδαγώγηση για όλους ως το ανώτερο επίπεδο.

6. Πόλεμος ενάντια στον πατριωτισμό. Κατάργηση των συνόρων, συναδέλφωση όλων των λαών.

7. Αναδόμηση τής οικογένειας με τέτοιο τρόπο ώσ τε να απορρέει. από την πρακτική του έρωτα, ελεύθερου από κάθε νομικό δεσμό, από κάθε οικονομική και φυσική καταπίεση, από κάθε θρησκευτική προκατάληψη.

Αυτό είναι το ιδανικό μας.
(Ερρίκο Μαλατέστα, Ένα αναρχικό πρόγραμμα)

Τα βασικά ρεύματα του αναρχισμού

Αναρχοκολεκτιβισμός

Συνοπτικά ο κολεκτιβιστικός αναρχισμός (αναρχοκολεκτιβισμός) είναι μια μορφή άκρατου σοσιαλισμού (εξού και η άρνηση στη δικτατορία του προλεταριάτου), όπου κύρια στοιχεία της κοινωνικής οργάνωσης είναι η συλλογική κατοχή και διαχείριση των φυσικών πόρων και μέσων παραγωγής από κάθε κοινότητα, η έμφαση στο κοινωνικό καθήκον και η διανομή των παραγόμενων αγαθών στα άτομα αναλόγως με την εργασία που παρείχαν (μέσω ενός μισθολογικού συστήματος). Ο αναρχοκολεκτιβισμός στοχεύει στην εγκαθίδρυση της αναρχίας μέσω μίας κοινωνικής επανάστασης της εργατικής τάξης, η οποία θα καταργήσει τον καπιταλισμό. Απόρροια του αναρχοκολεκτιβισμού αποτελεί ο αναρχοκομμουνισμός, ο οποίος όμως δεν δέχεται καθόλου την ύπαρξη χρήματος ή μισθολογικού συστήματος.

Αναρχοκομμουνισμός

Φρονεί επίσης ότι τα μέσα παραγωγής (γαίες, εργοστάσια, μεγάλες επιχειρήσεις) πρέπει να τα κατέχουν και να τα διαχειρίζονται συνεργατικά εθελοντικές ομάδες στη βάση της άμεσης δημοκρατίας και της αμοιβαίας βοήθειας, συνήθως σε επίπεδο τοπικής κοινότητας. Όμως ο αναρχοκομμουνισμός αντιτίθεται ρητά όχι μόνο στην αστική ελευθερία της νομής, κατοχής και εκμετάλλευσης ιδιωτικής ιδιοκτησίας, αλλά και στην ύπαρξη μισθολογικού συστήματος. Για τους αναρχοκομμουνιστές η διανομή των αγαθών στα άτομα πρέπει να γίνεται ελεύθερα αναλόγως με τις ανάγκες τους. Κύριος εκφραστής της θεωρίας αυτής ήταν ο Π. Κροπότκιν, ο οποίος επιχείρησε να τη στηρίξει επιστημονικά μελετώντας το εξελικτικό πλεονέκτημα που προσδίδουν στα μέλη μίας κοινότητας η αλληλοβοήθεια και η αλληλεγγύη.

Αναρχοσυνδικαλισμός

Αναπτύχθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα στη Γαλλία, Ισπανία και την Ιταλία, ενώ επεκτάθηκε και σε άλλες χώρες. Αντιτίθεται στο κράτος, στην κοινοβουλευτική πολιτική πάλη και στα πολιτικά κόμματα, αλλά δίνει τον πρώτο ρόλο στα συνδικάτα και θεωρεί την απεργία βασική μέθοδο πάλης ενάντια στην αστική τάξη. Έτσι για τους αναρχοσυνδικαλιστές η ταξική πάλη συνήθως περιορίζεται στους χώρους εργασίας, μα όσον αφορά τον τελικό στόχο της αναρχικής κοινωνίας δεν διαφέρουν από τους αναρχοκολεκτιβιστές ή τους αναρχοκομμουνιστές.

Πράσινος αναρχισμός

Η κριτική των πράσινων αναρχικών επικεντρώνεται κυρίως στους «οργανισμούς της εξουσίας» μέσα στην κοινωνία. Τέτοιοι οργανισμοί, για παράδειγμα, είναι: το κράτος, ο καπιταλισμός, η παγκοσμιοποίηση, η κτηνοτροφία, η πατριαρχία, η τεχνολογία ή / και η εργασία. Το κίνημα αυτό συνήθως υποστηρίζει την άμεση και αυτόνομη δράση, το σαμποτάζ, την εξέγερση, την επανασύνδεση με τη φύση και ιδίως τη βιοπεριοχή (π.χ. μία επικράτεια οικοκοινοτήτων με κοινό «οικολογικό πρότυπο»), ώστε να δημιουργηθεί σημαντική και πραγματική αλλαγή.

Μερικά παραδείγματα:

Ισπανική Επανάσταση 1936

Η Ισπανική Επανάσταση του 1936 αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αναρχισμού στην πράξη. Οι εργαζόμενοι πήραν τα όπλα, κατέβηκαν στους δρόμους και πολέμησαν το στρατό και την κρατική χωροφυλακή. Ο στρατός είχε επαναστατήσει μια μέρα πριν σε μια προσπάθεια να ανατρέψει τη νεαρή δημοκρατία.
Οι καταπιεσμένοι διεκδήκησαν τη γη, τα εργοστάσια, τους δρόμους, ζήτησαν για τους πάντες τα πάντα. Οι εκκλησίες λεηλατήθηκαν, το περιεχόμενο τους κάηκε, τα κτίρια, οι εφημερίδες και τα αυτοκίνητα καταλήφθηκαν και καλύφθηκαν με τα διακριτικά της CNT και της FAI (τα συνδικάτα αναρχικών), οι δικαστές εξεδιώχθησαν και αναρτήθηκαν αφίσες για να ενημερώσουν τους απλούς ανθρώπους, τα εργοστάσια και οι ιδιοκτήτες αναδιανεμήθηκαν και οι κρατούμενοι απελευθερώθηκαν. Χωρίς θρησκείες, στρατό και αστυνομία, οι εργάτες και οι αγρότες πήραν τις ζωές στα χέρια τους.

Εscanda: μια διεθνής αντικαπιταλιστική κολλεκτίβα

Η Εσκάντα είναι μια αυτόνομη αντικαπιταλιστική κολλεκτίβα στην Ισπανία. Με έντονες οικολογικές ευαισθησίες, η Εσκάντα οργανώνει σεμινάρια κατασκευής ανεμογεννήτριας και καλλιεργεί το δικό της κήπο. Δεκτοί γίνονται και επισκέπτες, αρκεί να έχουν όρεξη για δουλειά και αντοχή στην έλλειψη ανέσεων που φαντάζουν τριτοκοσμικές στην καταναλωτική συνείδηση όσων δεν έχουν ζήσει σε παρόμοιο χώρο. Η Εσκάντα είναι ένας χώρος για την επικοινωνία μεταξύ ομάδων και ανθρώπων, δικτύων και κινημάτων• ένας χώρος για τη πράξη και το πειραματισμό όσων θέλουν να ζουν μαζί, δίχως εμπορικές σχέσεις και με οριζόντιες δομές. Η κοινή μας καταγωγή είναι τα αντιεξουσιαστικά, αντικαπιταλιστικά λαϊκά κινήματα, με έμφαση στο περιβάλλον. Δουλεύουμε για την οικολογική και συνεργατική παραγωγή των τροφίμων και της ενέργειας που καταναλώνουμε. Ωστόσο, δεν αρνούμαστε τη σύγχρονη τεχνολογία που η επιστήμη έχει κάνει διαθέσιμη. Μας αρέσει και ο κινηματογράφος και τα ηχοσυστήματα όπως και τα σπιτικά φαγητά που φτιάχνουμε!

Christiania: Αυτοδιαχειριζόμενη κοινότητα στην καρδιά της Ευρώπης!

Το 1970 μια ομάδα κατοίκων της πρωτεύουσας της Δανίας έριξε την περίφραξη μιας μεγάλης πράσινης έκτασης (84 εκτάρια στη δικαιοδοσία του Υπ. Άμυνας) που χωρίζεται από την υπόλοιπη Κοπεγχάγη με ένα κανάλι. Το μέρος γέμισε γρήγορα από εκατοντάδες άστεγους, χίπηδες και μέλη εναλλακτικών κοινοτήτων. Η αστυνομία δεν κατάφερε να απομακρύνει τους καταληψίες. Το θέμα έφτασε στη Βουλή κι η Κριστιάνια απέκτησε αποδοχή και υπόσταση ως «κοινωνικό πείραμα» το 1972, καταλήγοντας σε συμφωνία με το Υπ. Άμυνας για την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και νερού στους κατοίκους, που θα αναλάμβαναν με τη σειρά τους τη συντήρηση των υπαρχόντων πέτρινων κτιρίων (τα οποία μεταμορφώθηκαν σε κατοικίες, κοινά λουτρά, νηπιαγωγεία, σιδεράδικα, μαγαζιά, αίθουσες εκδηλώσεων). Οι κάτοικοι της Κριστιάνιας ορίζουν οι ίδιοι τα της πόλης τους μέσω ανοιχτών συνελεύσεων και παίρνουν τις αποφάσεις με ομοφωνία. Δίνουν στο Κοινό Ταμείο ενοίκιο από το οποίο πληρώνονται τα τέλη στο κράτος αλλά και τα έξοδα υποδομών της Κριστιάνιας. Δεν υπάρχει αστυνόμευση -απλά όποιος δεν τηρεί τους κανόνες, αποβάλλεται από την κοινότητα: Όχι βία, όχι όπλα, όχι σκληρά ναρκωτικά, όχι αυτοκίνητα, όχι οικονομική εκμετάλλευση των κατοικιών.

Βιβλιογραφία:

Το αλφαβητάρι του αναρχισμού – Alexander Berkman

Θεός και Κράτος – Michael Bakunin

Η Αναρχική ηθική – Peter Kropotkin

H κατάκτηση του ψωμιού – Peter Kropotkin

Οι Αναρχικοί – James Joll


Αναδημοσίευση από :Αντιφάσιστες Ολυμπιακοί

Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

Όλη η προκήρυξη της ΣΠΦ για την βομβιστική επίθεση στο αυτοκίνητο της Διευθύντριας των Φ. Κορυδαλλού

ΣΧΕΔΙΟ ΦΟΙΝΙΚΑΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΙΤΑΛΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ


i. "Η επιστροφή της Συνομωσίας των Πυρήνων της Φωτιάς από τις στάχτες"


"Μόνο εκείνη την στιγμή που η τάση μας για ελευθερία ενώνεται πάλι με την δράση καταφέρνουμε να βιώσουμε την αναρχία στο εδώ και στο τώρα. Δυστυχώς το όνειρο που κουβαλάμε στις καρδιές μας παραείναι μεγάλο για να αποφύγουμε τον κίνδυνο να βρεθούμε μπροστά στον τερατώδη τοίχο της εξουσίας που ορθώνεται προστατεύοντας το κράτος και το κεφάλαιο.

΄Οταν βάζουμε την ζωή μας στο παιχνίδι αναπόφευκτα καταλήγουμε να αντιμετωπίζουμε
την σκληρότητα που ενυπάρχει στον αγώνα: φυλακή ή θάνατος."
Nikola Gai, ιταλός σύντροφος κατηγορούμενος για τον πυρήνα ΄Ολγα–FAI.

Η Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς – FAI/IRF, σε συνεργασία με τους συντρόφους από τις
Συμμορίες Συνείδησης τιμώντας την παλιά και διαχρονική μας φιλία, ανατινάξαμε το αυτοκίνητο
της διευθύντριας των φυλακών Κορυδαλλού Μαρίας Στέφη, ως ένδειξη αυθεντικής αλληλεγγύης
στα δέκα φυλακισμένα αδέρφια μας Γιώργο Π., ΄Ολγα, Γεράσιμο, Χρήστο, Μιχάλη, Γιώργο,
Χάρη, Θεόφιλο, Παναγιώτη, Δαμιανό που έχουν αναλάβει την ευθύνη για την συμμετοχή τους
στην Συνομωσία.
Μετά από δυο περίπου χρόνια σιωπής στην ελληνική επικράτεια, η Σ.Π.Φ. επιστρέφει. Σε
κοινό μέτωπο με τις Συμμορίες Συνείδησης, τους πυρήνες της FAI ("αντιφασιστκό μέτωπο",
"αλώβητος πυρήνας εκδίκησης", "Μοναχικός Λύκος" κ.α.) και την Σέχτα Επαναστατών, στηρίζουμε
και ενισχύουμε την διεθνή συνωμοσία της ΄Ατυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας (F.A.I.) – Διεθνές
Επαναστατικό Μέτωπο (I.R.F.).
Η βόμβα που τοποθετήσαμε στο όχημα της διευθύντριας των φυλακών Κορυδαλλού είναι οι
πρώτες σταγόνες πριν την καταιγίδα. ΄Οπως είχε γραφτεί άλλωστε στην τελευταία προκύρυξη
της Σ.Π.Φ εναντίον του υπουργού Δικαιοσύνης . . .
Βέβαια η ανάγκη για στρατηγική είναι τώρα πιο ξεκάθαρη από ποτέ. Ο κεραυνός
δεν ταξιδεύει ποτέ σε ευθείες επαναλαμβανόμενες γραμμές. Ξεσπάει αιφνιδιαστικά.
Ακόμη και μια φαινομενική 'σιγή', δεν είναι οπισθοχώρηση, αλλά η ησυχία πριν
την βροντή.
Τώρα λοιπόν ήρθε η ώρα να κάνουμε πάλι θόρυβο. Θόρυβο ενάντια στην στρατιωτικοποίηση
των φυλακών και στις συνεχόμενες εφόδους των ξεφτυλισμένων Ε.Κ.Α.Μ. Θόρυβο για την
ιερή εξέταση των συμβουλίων των φυλακών, που οι εισαγγελείς και οι διευθυντές δηλητηριάζουν
με ελπίδες τους κρατουμένους, την ίδια στιγμή που οι απορριπτικές αποφάσεις τους για
άδειες και αναστολές στοιβάζονται η μια πάνω στην άλλη. Θόρυβο για όλους αυτούς τους
ασήμαντους που φορώντας την στολή του δεσμοφύλακα νομίζουν ότι έγιναν εξουσία και δίνουν
εντολές. Θόρυβο για την τρομακτική σιωπή της πλειοψηφίας των κρατουμένων που έχει
ανταλλάξει από καιρό την ελευθερία και την αξιοπρέπεια με μια δόση πρέζας, με μεροκάματα,
με μια πιο 'ευνοϊκή' μεταγωγή, με ένα καινούργιο κινητό. . . Θόρυβο για την παρατατεταμένη
σιωπή και αδράνεια ενός 'χώρου' που θέλει να λέγεται αναρχικός αλλά στην ουσία του
είναι τόσο μικροαστικός και παρηκμασμένος όσο και ο πολιτισμός της κοινωνίας που υποτίθεται
ότι πολεμάει.


ii. Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος πολέμου


Τους τελευταίους μήνες επικρατεί στις φυλακές ένα νέο καθεστώς. Το υπουργείο δικαιοσύνης,

οι διευθυντές και οι εισαγγελείς των φυλακών προωθούν το μοντέλο της στρατιωτικοποίησης
του "σωφρονιστικού συστήματος". Μέχρι σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί δεκάδες έφοδοι
πάνοπλων ΕΚΑΜιτών σε κελιά κρατουμένων, στα πλαίσια της αναδιάρθρωσης των φυλακών.
Δεν είναι λίγες οι φορές που τα κοτόπουλα με τις κουκούλες και την πλήρη αστυνομική
εξάρτηση έδειξαν την " μαγκιά" τους χτυπώντας ανρθώπους που φορούσαν χειροπέδες. Στο
σωφρονιστικό μπουρδέλο των Γρεβενών τα γουρούνια χρησιμοποίησαν μέχρι και taser – συσκευή
ηλεκτρικής εκκένωσης – πάνω στους σιδεροδέσμιους κρατουμένους. Στις φυλακές κορυδαλού
η επιχείρηση εφόδου των σαράντα με πενήντα εκαμιτών έγινε με την "ευγενική χορηγία"
της διευθύντριας Μαρίας Στέφη και της εισαγγελέως Τρούπη, όπου δεν έλλειψαν οι προκλήσεις
και οι τραμπουκισμοί, εκ του ασφαλούς.
Ξέρουμε πως ποτέ δεν νυχτώνει εκεί στις φυλακές σας. Εκεί μέσα οι αναμνήσεις γδέρνουν
και λησμονεί κανείς πως είναι ο ουρανός δίχως τα κάγκελα και τα συρματοπλέγματα. Αν
ο θάνατος είχε το δικό του χρώμα, με αυτό θα έπρεπε να είναι βαμμένες οι φυλακές σας.
Γιατί εκεί είναι το βασίλειο του αργού θανάτου που τον νιώθεις κάθε μέρα. Κρέμεται
από τους τοίχους στους διαδρόμους, ακούγεται στο κλείδωμα της πόρτας, κλαίει σιωπηλά
στα πειθαρχία. . . Δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσουμε την "κριτική" στο "σωφρονιστικό" σας
σύστημα.
Τα έχουμε πει στο παρελθόν όταν τοποθετήσαμε πριν τρία χρόνια μια βόμβα είκοσι κιλών
στον εξωτερικό τοίχο των φυλακών Κορυδαλλού. Τα λένε σίγουρα καλύτερα από εμάς, τα
φυλακισμένα αδέρφια μας από την Σ.Π.Φ. μέσα από τα κείμενά τους, συμμετέχοντας στον
διεθνή διάλογο της FAI-IRF.
΄Αλλωστε δεν περιμένουμε κάτι καλύτερο από την αυτοκρατορία της εξουσίας που αρωματίζεται
με τις "ευγένειες" της δημοκρατίας. ΄Ολοι της οι αξιωματούχοι διεκπαιρεώνουν τέλεια
το καθήκον τους.
Οι δικαστές καθισμένοι στον αυτοκρατορικό τους θρόνο μοιράζουν ποινές που αμφισβητούν
τον επιστημονικό μέσον όρο ζωής του ανθρώπου: «Δις ισόβια». . . «Διακόσια χρόνια». . . «Ογδόντα
χρόνια». . . Για αυτούς τα ονόματα των κατηγορούμενων δεν είναι τελικά παρά μικρές ενοχλητικές
κηλίδες μελανιού στα χοντρά τους κατηγορητήρια που πρέπει να σβηστούν.
Πιο κάτω βρίσκονται οι διευθυντές των φυλακών. Οι μικροί θεοί των σωφρονιστικών καταστημάτων
που πίσω από τα απόμακρα γραφεία τους δίνουν τις εντολές με την αυτοπεποίθηση του "κύρη
του σπιτιού". Δικό τους άλλωστε είναι το "μαγαζί".
Δίπλα τους οι εισαγγελείς των φυλακών, το "χέρι του θεού". Η υπογραφή τους ανοίγει
τις πόρτες του "παραδείσου" ή της "κόλασης". «Αποφυλάκιση υφ΄ όρων. . . απερρίφθη». «Πενθήμερη
άδεια. . . απερρίφθη». «Αππερίφθει». . . «απερρίφθει». . . «απερρίφθει». . . είναι η μόνη λέξη
που ξέρουν να λένε. ΄Ομως όλοι αυτοί είναι εχθροί. Από τον εχθρό σου το μόνο που ζητάς
είναι ο απόλυτος πόλεμος.
Ο βαρύς πέλεκυς της κριτικής και η ναυτία των αναπάντητων ερωτημάτων πέφτει πάνω στους
κατοίκους της χώρας των φυλακών. Πέφτει πάνω στους ίδιους τους φυλακισμένους, η πλειοψηφία
των οποίων αποδέχεται παθητικά τον εγκλεισμό της στα κάτεργα της δημοκρατίας. Μακρυά
από την υποκουλτούρα της επαναστατικής φαντασιακής εικόνας των 'αγωνιστών' κρατουμένων,
ως μια οξυμένη προβολή της εδώ διαβίωσης, η πραγματικότητα στις φυλακές ακούγεται τρομακτικά
άσχημη: Παθητικότητα. . . ρουφιανιά. . . εξατομίκευση. . . γλύψιμο στην υπηρεσία. . . μαστούρα. . .
ρατσιμός. . . θρασυδειλία. . . αυτολύπηση. . . ψευτιά. . .
Κι όμως, αυτός ο αξιολύπητος όχλος μεταμορφώνεται στην στιγμή και γίνεται "μάχιμος"
όταν πρόκειται για ένα καπάκι πρέζας, για χρωστούμενα, για δανεικά, για την κυριαρχία
της εκάστοτε φυλής. Τότε, η εφευρετικότητα των κρατουμένων θριαμβεύει. ΄Ενα κομμάτι
σίδερο γίνεται δολοφονικό μαχαίρι στα πιο επιδέξια χέρια και μια κάλτσα με βαρύδι,
όπλο για τον εμφύλιο των κρατουμένων που έμαθαν καλύτερα από εδώ έξω να τρώνε τις σάρκες
τους.
Με την ίδια εκπληκτική εφευρετικότητα κρύβουν στα πιο απίθανα μέρη τις πρέζες και τα
ναρκωτικά που θέλουν να μεταφέρουν. Κι όμως αυτή η εφευρετικότητα απουσιάζει όταν
πρόκειται για εκδίκηση απέναντι σε αυτούς που τους κλειδώνουν και τους στερούν την
ελευθερία τους. Πόσοι πρώην και νυν κρατούμενοι ασχολήθηκαν με την πραγματική εκδίκηση
απέναντι στους δεσμοφύλακές τους; Πόσοι βρήκαν την διεύθυνση ενός αρχιφύλακα ή έστησαν
ενέδρα σε μια εισαγγελέα που πέταξε την αίτησή τους για άδεια ή για αναστολή στον κάλαθο
των αχρήστων;
Για αυτό καλούμε τις μειοψηφίες των κρατουμένων που έχουν ακόμα αξιοπρέπεια, να σχεδιάσουν
δεκάδες πράξεις εκδίκησης.


iii. Η διεθνής συνωμοσία της FAI/IRF


Εμείς εδώ από την μεριά μας, με την βόμβα στην διευθύντρια των φυλακών Κορυδαλλού συντονίζουμε τις επιθέσεις μας μέσα από το διεθνές δίκτυο της FAI/IRF. Η αρχή έγινε με τα αδέρφια

μας στην Χιλή του εξεγερσιακού πυρήνα "Αργυρού" που χτύπησαν την Εθνική ΄Ενωση Σωφρονιστικών Υπαλλήλων στο Σαντιάγο στις 12 Μαΐου.Η FAI/IRF, είναι μια διεθνής συνωμοσία των αναρχικών της πράξης, που βάζει φωτιά στις θέσεις άμυνας των ρεφορμιστών κοινωνιστών αναρχικών. Αποτινάσσει την οσμή της μούχλας που έχει κατακάτσει στην αναρχία των αμφιθεάτρων και γεμίζει τον αέρα με την μυρωδιά του μπαρουτιού, της μαύρης αναρχίας, της νύχτας, των εκρήξεων, των πυροβολισμών, των σαμποτάζ. Για αυτό άλλωστε στις πρόσφατες ανακοινώσεις της europol το Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο IRF της FAI και της Συνομωσίας αποτελεί τον υπ΄ αριθμόν ένα αναρχικό κίνδυνο.
Η διάχυση και η άτυπη οργάνωση της νέας αναρχίας σε αυτόνομους πυρήνες άμεσης δράσης
είναι αυτό που τρομάζει της αστυνομίες όλου του κόσμου. Για αυτό το κράτος και οι
εχθροί της αναρχίας δεν ξεχνούν εύκολα τους αναρχικούς μαχητές που βρίσκονται αιχμάλωτοι
στην εξουσία των φυλακών τους.


iv. Για τα αδέρφια που λείπουν. . .

Στην Γερμανία ο σύντροφος Thomas Meyer Folk – αιχμάλωτος για συμμετοχή σε ληστεία με
σκοπό την ενίσχυση ανατρεπτικών εγχειρημάτων – ενώ έχει εκτίσει την ποινή του βρίσκεται
ακόμα φυλακισμένος. Στην περίπτωσή του εφαρμόσαν τον παλιό νόμο της ναζιστικής Γερμανίας
σύμφωνα με τον οποίο ο κρατούμενος ακόμα και όταν εκτίσει ολόκληρη την ποινή του, αν
εξακολουθεί να θεωρείται «επικύνδινος για την κοινωνία» μπορεί να συνεχίσει να κρατείται
επ΄ αόριστον. . . Ο Thomas Meyer Folk, με την ανυποχώρητη στάση του και την άρνησή του
να γονατίσει στην εξουσία θεωρείται ακόμα επικίνδυνος για την κοινωνική μηχανή1.
Την ίδια στιγμή στην Ισπανία βρίσκεται φυλακισμένος ο αδερφός μας Gabriel Pombo da
Silva – που μεταφέρθηκε πριν λίγους μήνες από την Γερμανία – και στην Ελβετία ο αδερφός
μας Maro Camenish. Τα δυο αδέρφια μας βρίσκονται αιχμάλωτοι εδώ και πολλά χρόνια
στα κάτεργα της δημοκρατίας για την ανατρεπτική και αναρχική τους δράση. Ο Γκαμπριέλ
– με πολλούς αγώνες ενάντια στα FIES2 – κατηγορείται για την συμπλοκή με μπάτσους στην
γερμανική πόλη ΄Ααχεν και ο Μάρκο για οικοσαμποτάζ, απόδραση από φυλακή και ένοπλη
συμπλοκή με συνοριοφύλακες. Ενώ λοιπόν έχουν συμπληρώσει την ποινή τους, η διεθνής
κρατική μηχανή προσπαθεί να τους κρατήσει ακόμα αιχμαλώτους συνδέοντάς τους με την
"υπόθεση Ardire" που εμπνεύστηκε το Ιταλικό κράτος. Μια αστυνομική υπόθεση ενάντια
στο δίκτυο FAI/IRF για την οποία μαζί με τον Μάρκο και τον Γκαμπριέλ κατηγορούνται
οι φυλακισμένοι ιταλοί Σύντροφοί μας Τζιουζέπε «Pepe», Στέφανο, Ελίζα, Σέρτζιο, Αλεσσάντρο,
καθώς επίσης «υπό έρευνα» τελούν και κάποια από τα αδέρφια μας της Σ.Π.Φ. που βρίσκονται
στις φυλακές της ελλάδας.
Τώρα ο κρατικός μηχανισμός και η δικαιοσύνη του δοκιμάζει παρόμοιες αλχημείες και στην
ελλάδα. Ο αδερφός μας και μέλος της Σ.Π.Φ. Γεράσιμος Τσάκαλος είναι στην κορυφή της
μαύρης λίστας ανακριτών και δικαστών. Αυτή την στιγμή βρίσκεται τριάντα και έναν μήνες
προφυλακισμένος – το ανώτατο όριο είναι δεκαοχτώ – και του παρατείνουν την προφυλάκιση
για άλλους έξι μήνες, χαρακτηρίζοντάς τον «ιδιαίτερα επικίνδυνος». ΄Ομως οι τσαρλατάνοι
της δικαιοσύνης κάνουν και νέα πειράματα. Ανοίγουν μιαν άλλη υπόθεση – ληστεία Βελβεντού
– και κατηγορούν τον Γεράσιμο ως ηθικό αυτουργό χρεώνοντάς του και άλλη προφυλάκιση.
Δηλαδή τον κατηγορούν ως ηθικό αυτουργό για μιαν υπόθεση ληστείας τράπεζας την στιγμή
που ο ίδιος ήταν ήδη στην φυλακή. Δεν ξεχνάμε επίσης ότι πέρισυ, όταν έληγε το δεκαοχτάμηνο
προφυλάκισής του, τότε ο πατσαβούρης ειδικός εφέτης ανακριτής Μόκκας τον ξαναπροφυλάκισε
ενώ ήταν στο νοσοκομείο ώντας απεργός πείνας.
΄Ολα αυτά ενισχύουν την βεβαιότητα που έχουμε, πιο πολύ ποτέ: Η απελευθέρωση των συντρόφων
μας θα γίνει μόνο με την βία, με τα όπλα, με την αναρχική τρομοκρατία και την όξυνση
του νέου αναρχικού αντάρτικου πόλης. . . και τότε αλοίμονο σε όποιον βρεθεί εμπόδιο στον
δρόμο της απελευθέρωσης των συντρόφων μας.


v. ΄Ολα συνεχίζονται. . .

Ο αγώνας δεν τελειώνει επειδή κάποιοι ασήμαντοι κουράστηκαν και τώρα μοστράρουν τα
αναρχοπαράσημά τους στην πασαρέλα του βούρκου των Εξαρχείων, ούτε επειδή κάποιοι χέστηκαν
από τον φόβο τους και βολεύτηκαν στις καβάντζες και στις ψευτοσυνελεύσεις τους.
Για εμάς δεν υπάρχει μέση οδός. Κάποιος που διακυρρήτει τις αναρχικές του προθέσεις
βρίσκεται μπροστά σε ένα αποφασιστικό δίλλημα, είτε να πράξει, είτε να εγκαταλείψει την αναρχία για πάντα. Αναρχία από τα μετόπισθεν των καφενείων και των κουτσομπολιών
δεν υπάρχει. . . ΄Η πράξε ή σκάσε. . .
Κλείνοντας την προκήρυξη της επανεμφάνισής μας μαζί με τις Συμμορίες Συνείδησης, θέλουμε
να αφιερώσουμε την επίθεσή μας με όλη μας την Δύναμη στα αδέρφια μας που κρατούνται
αιχμάλωτοι στα κελιά του ιταλικού κράτους και παράλληλα στέλνουμε το συνωμοτικό μας
σινιάλο στον Alfredo Cospito και στον Niolai Gai, οι οποίοι κατηγορούνται για τους
πυροβολισμούς εναντίων του R. Adinodfi3, πράξη για την οποία την ευθύνη έχει αναλάβει
ο πυρήνας ΄Ολγα - FAI/IRF.

"Ο λόγος της συνέπειας από τις αδελφές και τους αδελφούς στον πόλεμο είναι ο μόνος
που έχει πραγματική ουσία. Ο λεγόμενος "κοινωνικός" αναρχισμός κάνει τα πάντα για
να περιστρέφονται γύρω από το όργανο της συνέλευσης που έχει γίνει πεδίο εξουσίας
και ανατροφής μικρών και μεγάλων αρχηγών, των οποίων ο μοναδικός στόχος είναι η αυτοαναφορικότητα.
Οι πολιτικάντηδες αναρχικοί κάνουν τα πάντα για να καταπνίξουν, στην γέννησή του,
το καινούργιο που κερδίζει έδαφος. Το καινούργιο που κερδίζει έδαφος είναι η πραγμάτωση
της άτυπης οργάνωσης.. ."
                                                     Alfredo Cospito

"Κουράγιο και δύναμη σε όλους τους συντρόφους που ανώνυμα χτυπούν το κράτος και το
κεφάλαιο, κουράγιο σε εκείνους που δίνουν ένα όνομα στην οργή τους, κουράγιο και δύναμη
σε αυτούς που δίνουν ζωή στην ΄Ατυπη Αναρχική Ομοσπονδία (FAI) και στο Διεθνές Επαναστατικό
Μέτωπο (IRF). Θα δώσουμε σώμα και ψυχή στην Μαύρη Διεθνή, υπάρχει ένα ολόκληρος κόσμος
να καταστρέψουμε.. . Ζήτω η αναρχία."
                                                              Niolai Gai



Αδέρφια το ραντεβού ισχύει. . .
Θα επανέλθουμε – πιο σύντομα από ότι περιμένετε. . 
Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς – Fai/IRF.
Συμμορίες Συνείδησης – Fai/IRF.
Πυρήνας Sole – Baleno.

(Η Sole και ο Baleno – η Maria Soledad Kosas και ο Eduardo Massari – ήταν δυο
αναρχικοί σύντροφοι που κατηγορήθηκαν την δεκαετία του 1990 για σαμποτάζ και
αναρχικές δυναμικές δράσεις. Ο Baleno, "αυτοκτόνησε" στο κελί του. Λίγο καιρό
αργότερα η Sole, "αυτοκτόνησε" στο ειδικό καθεστώς «κατ΄ οίκον» περιορισμού που
της είχαν επιβάλλει. Η μνήμη τους ζει μέσα μας, στις σφαίρες μας, στον δυναμίτη
μας . . .)



1Στην βουλγαρία ο σύντροφός μας Jak Palfreeman, παραμένει αιχμάλωτος στην φυλακή μετά από συμπλοκή με δεκαπέντε φασίστες που βασάνιζαν έναν Ρομά. ΄Ενας φασίστας έπεσε νεκρός κατά την συμπλοκή και ένας άλλος τραυματίστηκε σοβαρά.
Εμείς από την μεριά μας, στέλνουμε στον Jak ένα σινιάλο αλληλεγγύης και μιαν υπόσχεση ότι δεν είναι μόνος του.
2ειδικό καθεστώς κράτησης
3μεγαλοστέλεχος πυρηνικής εταιρείας